La ballade nord-irlandaise
RenaudDIVENT AN DOUR - La versione bretone di "The Water is Wide" di... | |
La mer est immense, je ne peux la traverser Je n'ai pas d'ailes pour la survoler Préparez moi un bateau pour deux Nous ramerons mon amour et moi Navire je vois qui fend les flots Chargé ras bord et je ne sais Si cet amour que j'ai en moi Dans les abîmes m'entraînera Contre un jeune chêne je me suis appuyé Pensant qu'il pouvait résister Mais hélas il a plié Comme mon amour il s'est brisé Dans un buisson j'ai posé ma main Croyant tendre fleur y trouver Mes doigts aux épines j'ai blessé La tendre fleur fait tomber L'amour est joie, l'amour est beauté Ainsi les fleurs en leur matin Mais l'amour passe et disparaît Comme de la fleur, rosée d'été | Divent an dour n'hellan ket treuziñ Ha n'hellan ket nijal ivez. Fardit ur vag a zougo hon daou Roeñviñ a rin ma c'harantez. Bout zo ur vag a red war vor En e zonded an donañ, Met donoc'h c'hoazh eo ma c'harantez; N'ouian ma neuian pe ma veuzan. Harpet e oan ouzh un dervennig 'Seblante din ur wezenn sur; Hi a blegas hag em dorras Ve ma reas ma c'harantez. Lakaet men dorn e-barzh ur vodenn Evit kutuilh ar flourañ bleuenn, Brochet mem biz betek an askorn; Dilezet 'm eus ar vleuenn griz. |