Μάνα μου Ελλάς

Stavros Xarchakos / Σταύρος Ξαρχάκος

Originale

Gian Piero Testa.

ΜΆΝΑ ΜΟΥ ΕΛΛΆΣ Δεν έχω σπίτι πίσω για να ρθω ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά να περπατήσω μια Πρωτομαγιά Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα και στο παζάρι με πήρες γύφτισα μαϊμού Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη και στις αρενες του κόσμου μάνα μου Ελλάς το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς

GRECIA, MADRE MIA Alle mie spalle non ho casa dove andare neppure un letto per poter dormire non c’è strada per me non c’è quartiere per passeggiarci un Calendimaggio Le pompose parole e menzognere con la prima poppata mi cantasti Ma or che è finito il letargo dei serpenti i tuoi antichi ornamenti ti rimetti e non ti spunta mai un pianto, Grecia madre mia che i tuoi figli per schiavi te li svendi Le pompose parole e menzognere con la prima poppata mi cantasti Ma allora quando parlavo al mio destino gli abiti già, antichi e ricchi, ti eri messa e come scimmia gitana al mercato mi portasti Grecia mia Grecia madre del dolore Le pompose parole e menzognere con la prima poppata mi cantasti Ma ora che l’incendio sta riprendendo ardore vai contemplando le tue bellezze antiche e per le arene del mondo Grecia madre mia la tua eterna menzogna ancora porti