| Originale | Versione italiana di Riccardo Venturi
|
| Ο ΛΌΓΟΣ Ο ΣΤΕΡΝΌΣ | L'ULTIMA PAROLA |
| | |
| Τ΄αγιάζι μου τρυπάει τα μάτια | La brina mi penetra negli occhi, |
| θά 'ναι δε θά 'ναι τέσσερις το πρωί | saranno forse le quattro del mattino. |
| καρφώνουν οι φονιάδες την αυγή. | Alba inchiodata dagli assassini, |
| Μα ποιος μιλάει για δάκρυα; | ma chi parla di piangere? |
| | |
| Ο Λόγος ο στερνός θά 'ναι πουλί νεκρό στο χώμα | L'ultima parola sarà un uccello morto, a terra, |
| θά 'ναι η φωνή μας τρένο που έχει φύγει | sarà la nostra voce come un treno già partito. |
| τις ώρες που ξυπνούν οι τραυματίες δίχως μάτια | Le ore che risvegliano feriti senza occhi, |
| κι είναι τα όπλα πιο τυφλά στα χαρακώματα. | e le armi sono ancor più cieche nelle trincee. |
| | |
| Να ξέρεις. Να ξέρεις. Να ξέρεις. | Devi saperlo, devi saperlo, devi. |
| «Εγώ οδηγώ μεσ' στη θλιμμένη χώρα». | “Per me si va nella città dolente”. |
