Lingua   

Он не вернулся из боя

Vladimir Semënovič Vysotskij / Владимир Семёнович Высоцкий
Pagina della canzone con tutte le versioni


Versione ucraina di Miron Borećkyj
ON NIE POWRÓCIŁ PO BITWIE

I dlaczegóż wciąż źle? Niby wszystko o’key.
I to niebo błękitne, jak zwykle.
I ta woda, ten las, to powietrze i czas,
tylko on - nie powrócił po bitwie.

Dziś na próżno bym chciał wiedzieć, kto racje miał
w naszych sporach tak zażarcie głupich.
Mnie zaczęło być brak jego, ot, akurat,
kiedy on już z tej bitwy nie wrócił.

Nieraz milczał jak grób, albo darł ten swój dziób,
a gdy śpiewał - fałszował okrutnie.
On mi spać nie chciał dać, zawsze był pierwszym z nas,
ale wczoraj nie wrócił po bitwie.

To, że pusto ci tak, to normalne, to fakt.
Zrozumiałem i wiem: dwóch nas było.
Dla mnie tak, jakby wiatr się ogniskiem zachłysnął.
On już z bitwy nie wróci... i tyle.

Właśnie wiosna wśród drzew ja z niewoli się rwie,
pomyliłem się, gdym przez ramie mu rzucił:
Stary, stój, zapalimy... - a tu obok milczenie.
Przecież on, przecież wczoraj nie wrócił.

Ci, co padli przed nami, nie zostawią nas samych.
Oni staną na warcie, gdy trzeba.
Niebo w las się zanurza, las przegląda się w chmurach,
drzewa wtedy wędrują do nieba.

Nam i w jednym okopie nigdy ciasno nie było,
czasem równo się dzieliliśmy.
Teraz wszystko sam mam, tylko tak mi się zda,
że to ja nie wróciłem z tej bitwy.
ВІН НЕ ВЕРНУВСЯ ІЗ БИТВИ

Чом все знову не так, хоч здається, що так,
І те ж небо, блакиттю полите,
І той ліс, і повітря, та сама вода,
Тільки він не вернувся із битви.

Зрозумій-но тепер, хто був правий, хто ні,
Коли ми сперечались досита.
Лиш сьогодні забракло його вже мені,
Коли він не вернувся із битви.

Не мовчав, коли слід, говорив, що хотів,
І пісенні не вловлював ритми...
До зорі він вставав, спать мені не велів,
Вчора ж він не вернувся із битви.

Я самотній тепер, та не в тому то річ, -
Я без нього, й цього не змінити.
Ніби згас мій вогонь і мене вкрила ніч.
Коли він не вернувся із битви.

Нині наче з полону звільнилась весна.
В нього я попросив закурити...
Відповіла мені тільки тиша сумна.
Вчора він не вернувся із битви.

Наші мертві ніяк нас не кинуть в біді,
Нас полеглі невпинно пильнують.
Відбивається небо в лісах, як в воді,
І дерева блакиттю шумують.

Нам землянки війни не бували тісні,
І наш час воєдино був злитий.
Все тепер одному, та здається мені,
Що це я не вернувся із битви.

VIN NE VERNUVSJA IZ BYTVY

Čom vse znovu ne tak, xoč zdaet'sja, šćo tak,
I te ž nebo, blakittju polite,
I toj lis, i povitrja, ta sama voda,
Til'ky vin ne vernuvsja iz bytvy.

Zrozumij-no teper, xto buv pravyj, xto ni,
Koli mi sperečaliś dosyta.
Lyš śohodni zabraklo jogo vže meni,
Koli vin ne vernuvsja iz bytvy.

Ne movčav, koli slid, hovoriv, šćo xotiv,
I nisenni ne vlovljuvav rytmy...
Do zori vin vstavav, spat' meni ne veliv,
Včora ž vin ne vernuvsja iz bytvy.

Ja samotnij teper, ta ne tomu to rič, -
Ja bez ńoho, j ćoho ne zminyty.
Niby zhas mij vohoń i mene vkryla nič.
Koli vin ne vernuvsja iz bytvy.

Nyni nače z polonu zvil'nylaś vesna.
V ńoho ja poprosiv zakuryty...
Vidpovila meni til'ky tiša sumna.
Včora vin ne vernuvsja iz bytvy.

Naši mertvi nijak ne kynut' v bidi,
Nas polehli nevpynno pyl'nujut'.
Vidbyraet'sja nebo v lisax, jah v vodi.
I dereva blakittju šumujut'.

Nam zemljanki vijny ne buvaly tisni,
I naš čas voedyno buv zlytyj.
Vsje teper odnomu, ta zdaet'sja meni,
šćo ce ja ne vernuvsja iz bytvy.




Pagina della canzone con tutte le versioni

Pagina principale CCG


hosted by inventati.org