L'estaca
Lluís Llach| BASCO (EUSKARA) [ Gorka Knörr / Xabier Lete, 1976] / [ Betagarri, ... | |
| ‘A VARRA ‘O viécchio Siset me parlava a primma matína ‘ô purtale, ammènte ca ‘o sóle aspettavemo e ‘e carre verévemo ‘e passà. Siset, ma nun vire ‘a varra addo’ stammo tutte attaccate? Si nun ce ‘ncarrarrammo a libberà mài nun putarrimmo camminà! Si tirammo tutte quante, chélla cararrà e assài tiémpo nu’ pô durà, sicuro ca càre, càre, càre bòna e carulejata ha dda èssere già. Si je ‘a tiro fòrte pe’ ccà e tu ‘a tire fòrte pe’ llà, sicuro ca càre, càre, càre e nuje ce putarrimmo allibberà. Però, Siset, è passato tantu tiémpo già, e ‘e mmane me se stanno scurcianno, e quanno ‘a fòrza se ne và chélla è cchiù dóppia e cchiù gròssa. Sicuro ca stà bòna peruta però, Siset, è ca pésa assài, ca ‘ê vòte ‘a fòrza me làssa. Tuórname a dicere ‘o cànto tujo: Si tirammo tutte quante, chélla cararrà e assài tiémpo, nu’ pô durà sicuro ca càre, càre, càre bòna e carulejata ha dda èssere già. Si je ‘a tiro fòrte pe’ ccà e tu ‘a tire fòrte pe’ llà, sicuro ca càre, càre, càre e nuje ce putarrimmo allibberà. ‘O viécchio Siset orammài nun dice cchiù niénte nu malu viénto se l’è purtato isso sape buóno ‘ncapo addo’ e je stóngo sèmpe asótto ‘ô purtale E ammènte passano ‘e ‘uagliune nuóve je allucco cchiù fòrte pe’ cantà l’ultemo canto ‘e Siset l’ultemo che m’ha pututo ‘mparà Si tirammo tutte quante, chélla cararrà e assài tiémpo nu’ pô durà, sicuro ca càre, càre, càre bòna e carulejata ha dda èssere già. Si je ‘a tiro fòrte pe’ ccà e tu ‘a tire fòrte pe’ llà, sicuro ca càre, càre, càre e nuje ce putarrimmo allibberà. | AGURE ZAHARRA Agure zahar batek zion bere etxe ondoan goizean goiz lantegira irtetzen nintzanean: Ez al dek, gazte, ikusten gure hesola zein dan? desegiten ez badugu, bertan galduko gera. Bainan guztiok batera saiatu hura botatzera, usteltzen hasia dago, ta laister eroriko da. Hik bultza gogor hortikan, ta bultza nik hemendikan, ikusiko dek nola-nola laister eroriko dan. Bainan denbora badoa, nekea zaigu hasi, eskuak apurtu zaizkit, eta indarrak utzi. Usteltzen badago ere, karga badu oraindik, berriz arnasa hartzeko. Esaigun elkarrekin: Bainan guztiok batera saiatu hura botatzera, usteltzen hasia dago, ta laister eroriko da. Hik bultza gogor hortikan, ta bultza nik hemendikan, ikusiko dek nola-nola laister eroriko dan. Agure zaharra falta da bere etxe ondotik, haize txar batek hartu ta eraman du hemendik. Haur batzuk ikusten ditut eta inguraturik, agure zaharraren kanta nahi diet erakutsi: Bainan guztiok batera saiatu hura botatzera, usteltzen hasia dago, ta laister eroriko da. Hik bultza gogor hortikan, ta bultza nik hemendikan, ikusiko dek nola-nola laister eroriko dan. |
