13. By the Waters of Babylon
Cantate pour la Paix| PORTOGHESE | |
| PSALM 137(136) Nad rzekami Babilonu 1 Nad rzekami Babilonu - tam myśmy siedzieli i płakali, kiedyśmy wspominali Syjon. 2 Na topolach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy. 3 Bo tam żądali od nas pieśni ci, którzy nas uprowadzili, pieśni radości ci, którzy nas uciskali: "Zaśpiewajcie nam jakąś z pieśni syjońskich!" 4 Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską w obcej krainie? 5 Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, niech uschnie moja prawica! 6 Niech język mi przyschnie do podniebienia, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie postawię Jeruzalem ponad największą moją radość. 7 Przypomnij, Panie, synom Edomu, dzień Jeruzalem, kiedy oni mówili: "Burzcie, burzcie - aż do jej fundamentów!" 8 Córo Babilonu, niszczycielko, szczęśliwy, kto ci odpłaci za zło, jakie nam wyrządziłaś! 9 Szczęśliwy, kto schwyci i rozbije o skałę twoje dzieci. | Salmo 137 1 Junto aos rios de Babilônia, ali nos assentamos e nos pusemos a chorar, recordando-nos de Sião. 2 Nos salgueiros que há no meio dela penduramos as nossas harpas, 3 pois ali aqueles que nos levaram cativos nos pediam canções; e os que nos atormentavam, que os alegrássemos, dizendo: Cantai-nos um dos cânticos de Sião. 4 Mas como entoaremos o cântico do Senhor em terra estrangeira? 5 Se eu me esquecer de ti, ó Jerusalém, esqueça-se a minha destra da sua destreza. 6 Apegue-se-me a língua ao céu da boca, se não me lembrar de ti, se eu não preferir Jerusalém à minha maior alegria. 7 Lembra-te, Senhor, contra os edomitas, do dia de Jerusalém, porque eles diziam: Arrasai-a, arrasai-a até os seus alicerces. 8 Ah! filha de Babilônia, devastadora; feliz aquele que te retribuir consoante nos fizeste a nós; 9 feliz aquele que pegar em teus pequeninos e der com eles nas pedra. |
