Manhattan Kaboul
Renaud| Ulteriore versione neerlandese (di Tine Ghyselen) da Nedtlyrics | |
| MANHATTAN KABOUL Een kleine Portoricaan goed geïntegreerd een New Yorker, zeg maar ik werk in dit gebouw van staal en van glas, hemelhoog ik drink m’n koffie en ik snuif m’n coke ‘n Afghaans meisje van ver hier vandaan van Manhattan heb ik nog nooit gehoord ellende en oorlog, dat is m’n bestaan twee onbekenden, waar komen ze vandaan ? ze zijn zo anders, en niemand kent hun naam vermorzeld, geveld door niet aflatend geweld een 747 ontplofte in m’n ramen de lucht was hier blauw, maar zo stormde het nog nooit nu bommen m’n dorp hebben platgegooid twee onbekenden, waar komen ze vandaan ? ze zijn zo anders, en niemand kent hun naam vermorzeld, geveld door niet aflatend geweld mijn Amerikaanse droom is nu wel verzwonden nooit meer de slavin van de ongelovige honden hun islam is die van een tiran weten zij wel wat er staat in de koran tot stof ben ik nu weergekeerd de wereld aan mijn voeten, dat lukt niet meer ik hield van dit land, het was hier fijn maar zou het dan toch een reus op lemen voeten zijn ? religies en goden beschavingsoorlogen wapens en vlaggen, naties en landen wij zijn kanonnenvlees, dat zal nooit veranderen twee onbekenden, waar komen ze vandaan ? ze zijn zo anders, en niemand kent hun naam vermorzeld, geveld door niet aflatend geweld | MANHATTAN KABOUL Kleine Puerto Ricaan, een bijna goed ingeburgerde New Yorker In mijn wolkenkrabber van glas en staal Ik neem mijn job, een lijntje cocaïne en koffie Klein Afghaans meisje, aan de andere kant van de wereld Nog nooit horen praten over Manhattan Mijn dagelijks leven bestaat uit ellende en oorlog Twee vreemdelingen aan het einde van de wereld, zo verschillend Twee onbekenden, twee anoniemen, maar toch Verpulverd op het altaar van het eeuwige geweld Een 747 ontplofte in mijn ramen Mijn o zo blauwe hemel werd onweerachtig Toen de bommen mijn dorp met de grond gelijkgemaakt hebben Twee buitenlanders aan het einde van de wereld, zo verschillend Twee onbekenden, twee anoniemen, maar toch Verpulverd op het altaar van het eeuwige geweld Zo lang, vaarwel mijn Amerikaanse droom Ik ben nooit meer slaaf van de honden Vlug werd de islam door de tirannen opgedrongen Hebben die nog nooit de Koran gelezen? Ik ben tot stof herleid Ik zal geen meester zijn van de wereld Zou dit land waar ik zo van hield Eindelijk een kolos zijn met lemen voeten? De goden, de godsdiensten De beschavingsoorlogen De wapens, de vlaggen, de vaderlanden, de naties Maken altijd van ons kanonnenvlees Twee buitenlanders aan het einde van de wereld, zo verschillend Twee onbekenden, twee anoniemen, maar toch Verpulverd op het altaar van het eeuwige geweld Twee buitenlanders aan het einde van de wereld, zo verschillend Twee onbekenden, twee anoniemen, maar toch Verpulverd op het altaar van het eeuwige geweld |
