Maria nella bottega di un falegname
Fabrizio De André| Versione in Galliatese (di Galliate, Novara). | |
| miryàm b’bèt hanàgar miryàm: "nàgar lemà atà ‘osè ‘im ptishèkha den-den? ‘im mshofèkha lemà atà ‘osè‘al ha’èts fren-fren? atà bonè et hakavìm lakhòlekh lamilhàma, vememitsràyim ‘al yàdav l’bayt hazàr?" hanàgar: "ptìshi lo poghè mshòfi lo khòtekh livnòt raglàyim hadàshim lo shenàtnhem lamilkhàma àval shlòsha tsalvìm, shnàyim làhem shebàrkhu lighnòv, et hàkhi gadòl lo shelìmed libròkh mamilkhàma." haanàshim: "latsedà’ot laradumòt shel ha’ìr hazò dòfek lav patìsh ehàd matày ikhdòl? nàgar, ‘al ha’èts hazè kamà gufìm kèver ‘atà, kamà ‘im mimshofèkha tiptsòr et ha’èts?" miryàm: lapetsa’òt latsalketòt sheatà ‘osè ‘al ha’èts nagar, ‘al hehatkhìm haèle khòser hadàm kèver ‘atà lehisbìr ‘atsmhèn ‘im hakòl shelhèm èylu panìm yekhevìru ‘al tsalvèkha. hanàgar: "ha’èts hazè shenàsnu li lema’àn ‘im hazè’a shelì anì èvno shlòsha kimurìm ledimùt kè’ev yir’è dima’òt leynèy dimakhòs vetìtus hehatìkha hagdolà beyòter hi lebnèkh. haanàshim: madèrek lahàr tà dòfek b’isòt den-den b’kòl b’èmek galìl nishmà’ fren-frenèkha mìspar anàshim ‘atsuvìm holkhìm lo shketìm akhrìm mekhakhìm lehishatòt khòmets latsmìm hahèm. | MARÎA 'NT 'A BUTÈGA D'UN LIGNAMÉ “Lignamé coi tò martê parchè ti fa den den? Co to piäna sêu cul lögnu parchè ti fa fren fren? Ti fi-sêu un par al scròsci prè chi l'a stai suldà? Fîn dla Nêubia coi mägni a cà l'a turnà?” “Mè martê culpisa mîja gnänca ' piäna taja prè fi-sêu un par al gänbi ' chi l'a daji 'n bataja [1] ma trê crôşji, dòv prè chi l'a disartà prè rubè ' püsè grända prè chi ' guèra l'a mustrà ' disirtè” “Ai pôlsji 'ndrumantài d'isa cità bat'i cöru d'un martê quän ca piantarà? Lignamé sêu cul lögnu quänci côlpji urmäj quänt'uncô co tò piäna ti sutigliararu?” “Ai piàghi, ai firidi che sêul lögnu ti fè lignamé sêu cu tàji mänc' i sängu urmäj par fè spighè daparlûj co i lûi vôşji quali fascji şbiäncaran dalzô di tò crôşji” “Isci scêpji c'in purtà parchè i mè sudôru a trasfôrmji 'nta figüra da trê dulòri in' da vön lagrimi al Dimac e d'i Titu sêu parpöli ' püsè grända che ti guàrda brasciarà ' tò matu” “Giò prè i stràdi e d'i muntagni viagia i tò den den ògni val dla Giurdania 'mprènda ' tò fren fren 'na quäj squadra al dulòru a camina änsia òci spicèna da fi-bèvi a cü sèdi ' şê” |
[1] Lett.: per fabbricare un paio di gambe a chi le ha date in battaglia. |
