Language   

Il Pescatore

Fabrizio De André
Back to the song page with all the versions


La versione in polacco di Krzysiek Wrona (cantabile) agosto 2013
AR PESKETAER

E skeud an heol diwezhañ
e oa ur pesketaer morgousket
a-hed ar fas en doa un erv
e-giz ur pezh mousc'hoarzh.

Deut eo ur muntrer d'an traezh
gant daoulagad ur bugel,
daoulagad leun gant from,
melezour troioù a oa.

D'ar c'hozhiad e lâras: ro din bara,
nebeut ag amzer ha naon bras ganin.
D'ar c'hozhiad e lâras: ro din gwin,
sec'hed eo ganin, me 'zo ur muntrer.

D'ar c'houloù e tigoras an daoulagad,
ne sellas ket en-dro kennebeut
met bara ha gwin a roas d'un den
a lâre naon ha sec'hed ganin.

Hepken e voe ur c'houlz tommder,
ha neuze adarre trema'n avel,
e-tal dezhañ an heol c'hoazh,
a-drek dezhañ, ur pesketaer.

A-drek dezhañ, ur pesketaer,
da vezañ poan e teu ar soñj.
Da vezañ soñj ur miz-Ebrel
pa c'hoarier e skeud ur porzh.

D'ar traezh e teuas daou archer,
war varc'h ha gant an armoù,
gant ar c'hozhiad e c'houlennjont
hag-eñ en doa gwelet un muntrer.

Met e skeud an heol diwezhañ
e oa ur pesketaer morgousket
a-hed ar fas en doa un erv
e-giz ur pezh mousc'hoarzh

A-hed ar fas en doa un erv
e-giz ur pezh mousc'hoarzh.
RYBAK

W cieniu gdy słońce zachodziło,
uciął sobie drzemkę rybak miłą,
a twarz mu bruzda przecinała,
uśmiechem słodkim się zdawała.

Dotarł na plażę wtem morderca,
oczy miał wielkie, oczy dziecka,
oczy ogromne z przerażenia,
były zwierciadłem potępienia.

Rzekł do starego:„Daj mi chleba,
czasu mam mało, a głód doskwiera”,
rzekł do starego:„Ja zabiłem,
daj mi pragnienie ugasić winem”.

Zagrało słońce w starych oczach,
rybak się nawet nie rozglądał,
lecz nalał wina , ułamał chleba,
bo ktoś z pragnienia i głodu omdlewał.

I krótka była chwila wytchnienia,
dla zbiega co na zachód zmierzał,
wichrem targany jak lot ptaka,
hen za plecami miał rybaka.

Hen za plecami miał rybaka,
a bólem pamięć już się stała,
gorycz, że los zły się wypełnił
w mroku tej bramy, w wiosny pełni.

Żandarmi nagle się zjawili,
na koniach uzbrojone zbiry,
pytać zaczęli wnet starego,
czy może tu nie widział czego.

Lecz, gdy już słońce zachodziło,
uciął sobie drzemkę rybak miłą,
a twarz mu bruzda przecinała,
uśmiechem słodkim się zdawała.


Back to the song page with all the versions

Main Page

Note for non-Italian users: Sorry, though the interface of this website is translated into English, most commentaries and biographies are in Italian and/or in other languages like French, German, Spanish, Russian etc.




hosted by inventati.org