Carlo Martello torna [o: ritorna] dalla battaglia di Poitiers; o Carlo Martello
Fabrizio De André| La Fabula regis Karoli Martelli dal Codex Fabricus Villaceus... | |
| REĜ'KARLO Reĝ' Karlo batalis kun la maŭro nun kronas lin per laŭro la danka patroland' la suno printempa varme klaras rebrilas l'armilaro de l'venka triumfant'. La sango de l'reĝ' kaj malamiko makulas la tunikon per sama la kolor' sed pli ol la brulo de la vundo sentiĝas en profundo la pikoj de amor'. Milit' estingas emon al gloro por la venkanto serĉinta honoron sed ĝi ne lasas momenton por ĝui amoron Kiu devigis edzinon tre ĉarman port sur korpo ĉastzonon malvarman riskas perdi ŝlosilon kurante en batalon plej varman. Ĉi-vorte lamentis reĝ' kristana kliniĝas ondo grena lin kronas la florar' de brava venkint' la ŝtalan bildon la lancon kaj la ŝildon spegulas fontan-klar'. Subite, ĉu ver' aŭ iluzio?, sur akvo la vizio de am' aperas nun: la blonda hararo mamojn nudajn defendas de la krudaj radioj de la sun'. "Neniam vidis mi jam tian belon, neniam plukis mi jam tian stelon" diras reĝ' Karlo glitante rapide de l'selo. "Ne proksimiĝu, ho vi kavaliro, estas mi ĝuo nur por unu viro, fontan' pli facila satigu soifan deziron". De l'drasta parolo surprizita sentante sin mokita li haltis tuj kun gap' sed povis la malsat' pli ol doloro li helmon kun furoro deprenis de la kap'. Ĝi estis armil' lia sekreta de Karlo jam uzita en dubo pri sieĝ': al la ino aperis nazohoko vizaĝ' inda je boko sed estis ja la reĝ'. Se vi ne estus la suvereno", (Karlo la longan glavegon demetas) "montri deziron forkuri ne estus ja peno; sed ĉar vi estas por mi la sinjoro" (Karlo la tutan kirason forĵetas) "devas mi cedi min nuda je ĉiu pudoro. Li estis tre valora kavaliro kaj eĉ en ĉi turniro triumfis li ĝis cel'. Kaj poste ĉe l'fin' de l'amduelo surgrimpi sur la selon li provis kun ŝancel'. Subite lin kaptis ĉe l'femuro kaj al sinjor' fakturon prezentas la knabin': "Nu, ĝuste ĉar vi estas ja la moŝto la rabatita kosto nur estas frankoj kvin". Ĉu estas eble pro mil diablinoj, ke amaferoj en miaj landlimoj, devas regule solviĝi ĉe aĉaj putinoj! Kaj pri la prezo nur estus dirite, ke mi memoras ke antaŭmilite pri prezo trifranka estis ja konsentita. Post diro kondutis li fripone kaj saltis tuj leone sur dorso de l'ĉeval'. Vipante la beston senprokraste li malaperis haste en la fundo de la val'. Reĝ' Karlo batalis kun la maŭro nun kronas lin per laŭro la danka patroland' la suno printempa varme klaras rebrilas l'armilaro de l'venka triumfant'. | .de ystoria Karoli regis Martelli cum rediret a pugna apud Pictauium. Ystoria regis et puelle. Karolum regem a pugna redeuntem lauro ornatum terra patria accipere parabat.|. uictoris ducis armatura in uerno sole tepido &. crista cruore splendebat, principis Maurique ipso colore erubescebat.|.sed Karolus in se percipiebat permagnam libidinem magis quam uulnerum dolorem. Sic cogitabat rex.|. licet glorie cupiditatem atque honoris sitim certe exstinguat pugna uictori, ei tamen copulationem nisi paulisper impedit. Heu sunt etiam qui suaui coniugi usum imponunt castitatis cinguli quamuis in pugna clauem amittere periclitentur. Sic querebatur rex Christianorum dum frumenta circumclinabantur et flores eum coronabant | &. fontis aqua limpida strenui Maurorum uictoris equitantis imaginem repercutiebat sicut speculum. Improuiso mirabilis imago in aqua est composita quasi amoris signum.|. & ubertosum puelle pectus apparuit circumdatum flauorum capillorum spiris confertis, in sole nudum. Exclamauit rex.|. nunquam uidi suauiorem imaginem neque uirginem tanta pulchritudine affectam.|. et rapide ex equo descendit. Respondit puella.|. eques noli appropinquare.|. iam alius letatur meis gratiis.|.ad alium fontem aditu faciliorem sitim exstingue. & Laus domino nostro Iesu Christo. Hec uerba ualde prompta admiratus Karolus rex est qui constitit irrisionem percipiens in suam personam.|.sed postea in eo abstinentia a copulatione cum femina superauit honoris uoluntatem et fremitu excitatus rex fuscam cassidem e capite detraxit.|. erat hec arma eius secreta qua sepe utebatur in magnis difficultatibus, et puelle ostendit turgidum crassumque nasum et hircinum uultum.|.nasus et uultus tamen regis erant.|.hic dialogus postea accidit inter puellam et regem. Dixit enim puella dum rex e latere detrahebat grauem gladium.|.nisi meus rex esses, ardenter uellem in pedem me dare.|.et dum Karolus rex armaturam totam detrahebat e corpore, dixit puella.|.sed meus dominus es, ergo michi tecum est impudicissime cubandum.|.eques prestantissimus erat Karolus rex et etiam illo casu optime et honestissime equitauit in puellam.|.equitatione acta suo equo ascendere rex conabatur incerte, cum puella eum retineret rapide et repentine suo domino rationes exigeret.|.heu dixit puella, recte quia meus dominus et rex es, em notulam accipe librarum .v. milium modo parui et beneuoli pretii.|. Exclamauit Karolus furens.|.hec fieri solent in hoc regno exsecrabili et porcino, quod semper meretrices apparent sub aspectu suauium puellarum et iniquum pretium immo exigunt.|.nam memor sum quod meretricii pretia non superabant librarum .mmm. antequam pugnam adirem.|. Quo dicto, ualde fraudulente Karolus rex egit et equum insiluit leonino saltu, miserum animal uerberans sicut asinum.|. & effugit latens in uisteriis et sambucis.|. De hoc narratur in fabula Karoli regis cum rediret a pugna apud Pictauium anno .dccxxxii. Domini nostri Iesu Christi. Amen. |
