Le déserteur
Boris VianISLANDESE / ICELANDIC / ISLANDAIS [2] - Ásgeir Ingvarsson | |
LIÐHLAUPASÖNGUR Besti herra forseti, ég skrifa yður bréf sem þér lesið ef til vill og ef þér hafið tíð. Ég er búinn að fá kvaðningu í herinn til að fara í styrjöld fyrir miðvikudag. Besti herra forseti, í styrjöld vil ég ekki, ég var ekki fæddur fátækra morðingi. Ég vil ei hræða yður, - það mun ég vel segja: sú ákvörðun mín er tekin, ég gerst liðhlaupi í dag. Síðan ég var fæddur sá ég föður minn deyja, og bræður mína fara og gráta börnin mín. Móðir mín þoldi allt: nú er hún lögð í gröf, henni er skítsama um sprengjur og um maðka svo vel. Þegar ég var stríðsfangi mér var kona burtrænd, mér voru líf og sál rifin miskunnarlaust. Snemma í fyrramalið ætla ég að loka dyrin á nef á dauðum árum, fer ég án eftirsjá. Ég ætla að betla um brauð á vegi og götur Frakklands, frá Próvönsu til Bretalands og það segi ég öllum: Neitið þið að hlýða! Neitið þið að gera hana! Farið þið ekki í styrjöld, neitið þið að fara í stríð! Ef þarf að hella út blóð, úthellið nú vel yðar, ef þér eruð enginn hræsnari, besti herra forseti! Ef sóttst er eftir mér, segið lögreglumönnum, að ég sé ekki með vopn: þeir geta skotið á mig. | LIÐHLAUPINN Þér send´ég General mitt svar við kröfum þínum, þú sérð á þessum línum, þó skiljirðu ekki enn, að herkvaðning er brot á boði sem ég hlýði, að berjast ekki í stríði né drepa aðra menn. Ég neit´að bera vopn á vini mína og bræður, að vega börn og mæður og feður eins og mig. Sem liðhlaupi ég hverf úr landi mínu sekur, og leiðist hvað það tekur mig sárt að angra þig. Og framhjá þeirra gröf, sem fóru að boði þínu, að fórna lífi sínu, ég geng minn flóttaveg. En herkvaðningin þín nær eyrum þeirra ekki og enga fangahlekki þeir skelfast eins og ég. Þú átt þá hetjulund sem óttast ekki að deyja, þú einn skalt fara og heyja þitt stríð við náungann. En handtakirðu mig, sem herlög þín vill brjóta þá hræðst´ekki að skjóta á vopnalausan mann. |