Le déserteur
Boris Vian| TURCO / TURKISH [1] - A. Kadir | |
| KO E TAHALI'AKI Ko ho 'afio 'Eikitau Kou tohi'i ka koe ha ki'i tohinounou Ke ke lau ka mahalo Kapau 'e ma'u koe ha ki'i lava Na'a ku ma'u leva 'Eku tohitau Ke 'alu 'o faifatongia Kimu'a he po Tuupulelulu. Kou pehe kia te kimoutolu mo e 'apa'apa He 'oku pehe ko kimoutolu 'oku lala 'Oku vale 'a e tau ni Fe'unga pe me'a faingata'a ki Maamani! Ko ho 'afio 'Eikitau 'Oku ou pehe mo e hoku loto'ataa 'Oji fili au ai 'Oku ou fie hoko ko hatahali'aki! Talu mei he'eku mo'ui 'i Maamani Kou jio ki hoku tamai, kuo ne mate Jio tatau ki hoku tokoua, kaiha'alahi Kou jio e tangi ni'ihi 'o hange ha ki'i tama! Kou jio ki he fa'ē fonu mo e mamahia 'Ikai ne lava 'o ngalo ke manatu'i! Kou jio kakai kehe kuo faikovi Neongo he toto mo e pelepela! Kou jio he kaataki'i hopoate Nau to'o ho'oku mo'ui Ko ia ko hoku 'ohoana Mo homa 'inaji lelei! Kimu'a na'e ui 'e he moataane Pea mapuni au 'a e matapaa Fiemate au vaha'a tokolahi Pea keu 'alu ki he ve'ehala! Pea 'alu au ki ai pea ki ai Ki he ngalu, havili mo e hala Ke tau'i ma'a 'a e Maamani fo'ou! Ui au ki hataha Ke ke fai lelei ki ho mo'ui! 'Oua tuku e mamahi mo e 'ite'ita Ka mapuni ia ki lalo ki ho'o ta'okete Ki he falekelekele ni! Ko ho 'afio 'Eikitau Pau ke ke to'o 'a e toto Pea tuku ke tafe ia 'o kimoutolu Ko mou akonekina'i ia fa'iteliha! Mou lea ki homou polisi Te nau 'o a'u kia te au He 'ikai ma'u au ha mahafu Ke fana'i au 'ata'ataa pe! | KAÇAK Cezayir Kurtuluş Savaşı'nda ölenleri anarak Efendi misiniz, kodaman mısınız ne, bir mektup yazıyorum size, bilmem vaktiniz var mı okumaya bu mektubu. Az önce verdiler elime askerlik kâğıtlarımı, savaşa çağırıyorlar beni, diyorlar yola çık en geç çarşamba akşamı. Efendi misiniz, kodaman mısınız ne, dövüşmeye hiç istek yok içimde, insancıkları öldürmeye gelmedim ben, gelmedim ben bu yeryüzüne. Sizi kandırmak değil niyetim, ama söylemeden de edemem, savaş ahmakların işi, hem insanlar ondan hanidir bıktı. Doğduğum günden bu yana ölen çok babalar gördüm, gidip dönmeyen kardeşler gördüm, çocuklar gördüm iki gözü iki çeşme. Ya analar ne çekti, ya analar, bir yanda işi tıkırında bir avuç insan bolluk içinde rahat yaşar, bir yanda ölüm, çamur, kan. İnsanlar tıkılmış dört duvar içine, çalınmış neleri var neleri yok, karıları, eski güzel günleri bütün. Gün doğar doğmaz yarın kapatacağım şırak diye kapımı ölmüş yılların suratına, alıp başımı yollara düşeceğim. Aşacağım karaları, denizleri, ne Avrupa'sı kalacak, ne Amerika'sı, ne Asya'sı, dilene dilene hayatımı şunu diyeceğim insanlara: Üstünüzden atın yoksulluğu, durmayın bakın yaşamaya, hepimiz kardeşiz, kardeşiz, kardeş, ey insanlar, ey insanlar, ey. İllâki kan dökmek mi gerek, gidin dökün kendi kanınızı, size söylüyorum bunu da, efendi misiniz, kodaman mısınız ne. Adam korsunuz arkama belki de, unutmayın jandarmalara demeye: üzerimde ne bıçak var, ne tabanca korkmadan ateş etsinler bana, korkmadan ateş etsinler bana. |
