Γράμμα από το μέτωπο, 30 Οκτωβρίου 1940.
Αγαπημένη μου, μέσ' το Καλπάκι σ' ένα ρέμα, κουρνιάσανε οι στρατιώτες
βουτώ τη λόγχη μου στο αίμα, δέξου τις λέξεις μου τις πρώτες.
Είναι οι λέξεις μετρημένες σαν τις στιγμές μου εδώ πάνω
κι είναι οι σκέψεις μου δοσμένες ως την στιγμή που θα πεθάνω.
Αγαπημένη μου, μέσ' το Καλπάκι σ' ένα ρέμα, κουρνιάσανε οι στρατιώτες
βουτώ τη λόγχη μου στο αίμα, δέξου τις λέξεις μου τις πρώτες.
Είναι οι λέξεις μετρημένες σαν τις στιγμές μου εδώ πάνω
κι είναι οι σκέψεις μου δοσμένες ως την στιγμή που θα πεθάνω.
Τί να σου γράψω αγαπημένη; Εδώ συμβαίνουνε πολλά,
γύρω μου δέκα σκοτωμένοι, είμαι καλά... είμαι καλά...
Ό,τι να γράψω δεν μου φτάνει, τα λίγα εδώ είναι πολλά
κι αν μάθεις πως έχω πεθάνει, είμαι καλά... είμαι καλά...
Επίθεση αρχίζει πάλι, νομίζω πως σου τα 'πα όλα...
είναι η στιγμή πολύ μεγάλη, τώρα μιλούν τα πολυβόλα...
Τι να σου γράψω αγαπημένη, εδώ συμβαίνουνε πολλά...
Γύρω μου δέκα σκοτωμένοι, είμαι καλά... είμαι καλά...
Ό,τι να γράψω δεν μου φτάνει, τα λίγα εδώ είναι πολλά
κι αν μάθεις πως έχω πεθάνει, είμαι καλά... είμαι καλά...
Είμαι καλά... είμαι καλά...
×
![]()
