Չեն սպիանում անցած դարի վերքերս,
Չեն դադարում դեռ կարոտիս երգերը,
Տուն, երազում եմ քեզ արթուն,
Տունս երազում ասում է` ետ արի...
Հայ իմ հողից լսվող աղերսն ու ճիչը,
Թող մեղավոր հոգու դառնա դահիճը,
Մահ, դու հաղթել ես ինձ մի պահ,
Բայց ճակատագիրն է իմ եղել ապրել:
Սիրտս կոտրեցին սրով,
Մեկ է ապրեցինք սիրով,
Այգուս բերքը այրեցին,
Նորը տնկեցի:
Վանքս քանդեցին, բայց ես
Մեկ է աղոթում եմ քեզ,
Տեր, պահապան կանգնիր
Ինձ ու իմ ազգին հավետ:
Կա, իմ արյան մեջ կա հողի հին կանչը,
Դեռ տանելու եմ վեր ծաղկած իմ խաչը,
Կանք ու պիտի դեռ շատանանք,
Կյանքն է հայերին հրամայել ապրել:
Սիրտս կոտրեցին սրով,
Մեկ է ապրեցինք սիրով,
Այգուս բերքը այրեցին,
Նորը տնկեցի:
Վանքս քանդեցին, բայց ես
Մեկ է աղոթում եմ քեզ,
Տեր, պահապան կանգնիր
Ինձ ու իմ ազգին հավետ:
Չեմ սպանի հոգիս,
Քանի կա կողքիս հավատ,
Սուրբ իմ աղոթք,
Հարազատ հողից ծիլ ու ծառ կտան նորից
Հայ գարնան կաթիլ:
Ապրելու ապրիլ:
Չեն դադարում դեռ կարոտիս երգերը,
Տուն, երազում եմ քեզ արթուն,
Տունս երազում ասում է` ետ արի...
Հայ իմ հողից լսվող աղերսն ու ճիչը,
Թող մեղավոր հոգու դառնա դահիճը,
Մահ, դու հաղթել ես ինձ մի պահ,
Բայց ճակատագիրն է իմ եղել ապրել:
Սիրտս կոտրեցին սրով,
Մեկ է ապրեցինք սիրով,
Այգուս բերքը այրեցին,
Նորը տնկեցի:
Վանքս քանդեցին, բայց ես
Մեկ է աղոթում եմ քեզ,
Տեր, պահապան կանգնիր
Ինձ ու իմ ազգին հավետ:
Կա, իմ արյան մեջ կա հողի հին կանչը,
Դեռ տանելու եմ վեր ծաղկած իմ խաչը,
Կանք ու պիտի դեռ շատանանք,
Կյանքն է հայերին հրամայել ապրել:
Սիրտս կոտրեցին սրով,
Մեկ է ապրեցինք սիրով,
Այգուս բերքը այրեցին,
Նորը տնկեցի:
Վանքս քանդեցին, բայց ես
Մեկ է աղոթում եմ քեզ,
Տեր, պահապան կանգնիր
Ինձ ու իմ ազգին հավետ:
Չեմ սպանի հոգիս,
Քանի կա կողքիս հավատ,
Սուրբ իմ աղոթք,
Հարազատ հողից ծիլ ու ծառ կտան նորից
Հայ գարնան կաթիլ:
Ապրելու ապրիլ:
×
![]()
