Πέφτ’ἡ Μαδρίτη, παντοῦ φαλαγγίτες
Ριβέρα καί Φράνκο, χαφιέδες κι ἀλήτες
κι ἐσύ νιώθεις ξένος, γελᾶς μεθυσμένος
και λές "τί με νοιάζει γιά τούς Ἰσπανούς"
Πέφτ’ ἡ Μαδρίτη κι ὁ κόσμος λουφάζει
κι ὁ Χίτλερ Νταχάου καί φούρνους `τοιμάζει
κι ἐσύ νιώθεις ξένος, γελᾶς βολεμένος
καί λές "τί με νοιάζει γιά τούς Γερμανούς"
Ξένος δέν εἶσαι ὅταν ἔρχεται ἡ μπόρα
ἡ μαύρη ὥρα κι ἐσένα θά βρεῖ
γι’αὐτό ἄγρυπνος στάσου, πολέμα, στοχάσου
πώς φταῖς πού πληθαίνουν τοῦ κόσμου οἱ σταυροί
Πάει τό Σαντιάγο στή νύχτα βουλιάζει
Νερούδα κι Ἀλλιέντε σκιά τούς σκεπάζει
κι ἐσύ νιώθεις ξένος, γελᾶς χορτασμένος
Καί λές "τί με νοιάζει γιά τούς Χιλιανούς"
Πάει το Σαντιάγο καί στήν Ἀργεντίνα
Βιδέλα καί φιέστες καί αἷμα καί πείνα
κι ἐσύ νιώθεις ξένος, στή μπάλα χαμένος
δέ σκέφτεσαι διόλου τούς Ἀργεντινούς
Ξένος δέν εἶσαι ὅταν ἔρχεται ἡ μπόρα
ἡ μαύρη ὥρα κι ἐσένα θά βρεῖ
γι’αὐτό ἄγρυπνος στάσου, πολέμα, στοχάσου
πώς φταῖς πού πληθαίνουν τοῦ κόσμου οἱ σταυροί.
Ριβέρα καί Φράνκο, χαφιέδες κι ἀλήτες
κι ἐσύ νιώθεις ξένος, γελᾶς μεθυσμένος
και λές "τί με νοιάζει γιά τούς Ἰσπανούς"
Πέφτ’ ἡ Μαδρίτη κι ὁ κόσμος λουφάζει
κι ὁ Χίτλερ Νταχάου καί φούρνους `τοιμάζει
κι ἐσύ νιώθεις ξένος, γελᾶς βολεμένος
καί λές "τί με νοιάζει γιά τούς Γερμανούς"
Ξένος δέν εἶσαι ὅταν ἔρχεται ἡ μπόρα
ἡ μαύρη ὥρα κι ἐσένα θά βρεῖ
γι’αὐτό ἄγρυπνος στάσου, πολέμα, στοχάσου
πώς φταῖς πού πληθαίνουν τοῦ κόσμου οἱ σταυροί
Πάει τό Σαντιάγο στή νύχτα βουλιάζει
Νερούδα κι Ἀλλιέντε σκιά τούς σκεπάζει
κι ἐσύ νιώθεις ξένος, γελᾶς χορτασμένος
Καί λές "τί με νοιάζει γιά τούς Χιλιανούς"
Πάει το Σαντιάγο καί στήν Ἀργεντίνα
Βιδέλα καί φιέστες καί αἷμα καί πείνα
κι ἐσύ νιώθεις ξένος, στή μπάλα χαμένος
δέ σκέφτεσαι διόλου τούς Ἀργεντινούς
Ξένος δέν εἶσαι ὅταν ἔρχεται ἡ μπόρα
ἡ μαύρη ὥρα κι ἐσένα θά βρεῖ
γι’αὐτό ἄγρυπνος στάσου, πολέμα, στοχάσου
πώς φταῖς πού πληθαίνουν τοῦ κόσμου οἱ σταυροί.
×
![]()
