Lingua   

Nostalgie di un emigrante

Matteo Salvatore
Lingua: Italiano (Pugliese Foggiano)


Matteo Salvatore


Guagljṓ guagljṓ statte bbṓne statte bbṓne,
bbōna fortunā bbṓna fortunā
e sse fā fortunā mandeme chjamanne pure a mmḕ
(mandeme chjamanne pure a mmḕ
mandeme chjamanne pure a mmḕ
mandeme chjamanne pure a mmḕ).

Paese mio te lascio con lu chjante all'òcchje,
mentre mi allontano su la strada polverosa
mi segue ancora la voce della campana grande,
chi sa se tornerò un giorno
stitevi bbóne gente de lu paese mio,
stitevi bbóne
e qualche volta parlate di me.

(Mē nē vajē mē nē vajē luntḗnō,
ej lassḗte gli amici e la chḗsā,
l’éj lassḗte cun tantā dulorē
ogni passo me dṓlē lū cṓrē.

Mē nē vajē mē nē vajē luntḗnō,
ej lassḗte gli amici e la chḗsā,
l’éj lassḗte cun tantā dulorē
ogni passo me dṓlē lū cṓrē).

(Mē nē sone jute a ffatijá
pē pputḗ pē pputḗ magná
Mē nē sone jute a ffatijá
pē pputḗ pē pputḗ magná).



Pagina principale CCG

Segnalate eventuali errori nei testi o nei commenti a antiwarsongs@gmail.com




hosted by inventati.org