Lingua   

Αρκαδία IX [Η μητέρα του εξόριστου]

Mikis Theodorakis / Mίκης Θεοδωράκης


Mikis Theodorakis / Mίκης Θεοδωράκης



Μίκης Θεοδωράκης

ΑΡΚΑΔΙΑ ΙX
Ἡ μητέρα τοῦ ἐξόριστου

Στίχοι Κώστα Ι. Καλαντζή - Zάτουνα 1969




Κι' ἄν σοὔκλείσαν τίς πόρτες οἱ βαρβάροι
καί σοὔβάλαν στεφάνι ἀγκαθωτό
τό ἴδιο βόλι, γιέ μου, θά τούς πάρει
ἀπ' ἄγνωστο θεό θἄναι σταλτό.

Σ' ἐφτουνηεδῶ τή μαύρη πολιτεία
δέ θέλω, γιέ μου, θάνατο νά βρεῖς
τήν ἔρμη πιά μέ δέρνει ἀπελπισία,
νά σωριαστῶ βαρειά μεσοστρατίς.

Μή μοῦ χαρίσης, γιέ μου, τέτοια θλίψι,
μή θές τά μάτια μου νά μείνουν ἀνοιχτά.
Σαν ὁ στερνός μου γιός κι αὐτός μοῦ λείψει ἔτσι
ἀμήτρητους αἰῶνες θἄναι πιά.

Πιό μαύρη κι άπ' τή νύχτα θέ νά γίνω,
θά παραδέρνω φάντασμα σωστό,
ἀκούω τώρ' ἀπ' ἔξω κάποιο θρῆνο
τοῦ σκύλου σου πολύ σπαραχτικό.

Θά παραδέρνω καί θά μέ ρωτᾶνε
βουνά, λαγκάδια, κάμποι, ρεματιές
στό διάβα μου οἱ πηγές θά σταματᾶνε,
στά στήθεια μου θά καῖνε οἱ φωτιές.

Θά με ρωτᾶν τ' ἀστέρια, το φεγγάρι,
ο ἥλιος, δέ θἄχω νοῦ ν' ἀποκριθῶ.
Ἀλλοιά! Κοντά θά τἄχεις ὅλα πάρει,
δέ θἄβρει τό κορμί μου ἀναπαμό.

Πῆρα τό γράμμα σου τό πικραμένο,
πόσο ἦταν μαῦρα τά μαντάτα,
ἔλα, βλαστάρι μου, σέ περιμένω.

Ἔλα, θ' ἀνοίξω δόλια τά φτερά μου,
θά σέ τυλίξω στοργικά μέσα σ' αύτά,
θά νοιώσει γλύκα ἀπέραντ' ἡ καρδιά μου,
σάν ἔχει ἐσένα, γιόκα μου, κοντά.

Πολλές φορές τόν τάϊσα τό χάρο,
τοὔκανα γεύματα βαρειά χορταστικά.
Στα γηρατειά περμένω γιά νά πάρω
κάτι ἀπό σένα, ὦ Θέ μου, φτάνει πιά.

Ὡς ἀποπειραθείς διά τῶν ἐνεργειῶν ἐν γένει
ἐπαφῶν καί ἐκδηλώσεών του νά προκαλέσει διατάραξιν τῆς ἀσφαλείας καί τῆς ἡσυχίας τῆς χώρας,
ἔτι δέ νά διαγείρη καί ἔτερα ἄτομα εἰς πράξεις ἀντιτιθεμένας εἰς τούς Νόμους τοῦ Κράτους,
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΣΣΟΜΕΝ
τήν παράτασιν τῆς ἐκτοπίσεώς του ἐπί ἕν ἔτος εἰσέτι εἰς τόν αὐτόν τόπον
κρινομένου ὡς ἐπικινδύνου.




Pagina principale CCG

Segnalate eventuali errori nei testi o nei commenti a antiwarsongs@gmail.com




hosted by inventati.org