Γυρίζουν όλη τη μέρα κι έπειτα παίρνουν
βενζίνη ή άλλο καύσιμο ή το πιστόλί τους,
βαδίζουν ήσυχα, και στα χέρια φέρνουν
για τελευταία φορά όλη τη ζωή τους.
Ήταν η ζωή τους, λένε, δουλεία,
Θεέ μου, φρικτά ψέματα αφεντάδων
τα δάκρυα, ο ίδρως, πάνε στη πλατεία
Συντάγματος, πλατεία φαντασμάτων.
Στέκονται προ της Βουλής κι ακούνε
εκείνους να παρλάρουν για μία λύση,
τους αφεντάδες που μας αυτοκτονούνε,
που κάθε μέρα μας έχουν μεθύσει,
Τους αφεντάδες που μας αυτοκτονούνε,
που κάθε μέρα μας έχουν μεθύσει.
Όλα τελείωσαν. Η απάντηση να τη,
σύντομη, απλή, βαθιά, καθώς ταιριάζει,
μία φλόγα, ανταρσία, θυμό γεμάτη
για την αηδία που τους αρπάζει.
Βλέπουν απελπισία σε κάθε χώρα,
λένε, Να κρεμαστούν δεν είναι λάθος,
«όλα στο διάολο» φωνάζουνε, «τώρα,
μας παίρνει ο σκότος και πάμε στο βάθος.
«όλα στο διάολο» φωνάζουνε, «τώρα,
μας παίρνει ο σκότος και πάμε στο βάθος.”
βενζίνη ή άλλο καύσιμο ή το πιστόλί τους,
βαδίζουν ήσυχα, και στα χέρια φέρνουν
για τελευταία φορά όλη τη ζωή τους.
Ήταν η ζωή τους, λένε, δουλεία,
Θεέ μου, φρικτά ψέματα αφεντάδων
τα δάκρυα, ο ίδρως, πάνε στη πλατεία
Συντάγματος, πλατεία φαντασμάτων.
Στέκονται προ της Βουλής κι ακούνε
εκείνους να παρλάρουν για μία λύση,
τους αφεντάδες που μας αυτοκτονούνε,
που κάθε μέρα μας έχουν μεθύσει,
Τους αφεντάδες που μας αυτοκτονούνε,
που κάθε μέρα μας έχουν μεθύσει.
Όλα τελείωσαν. Η απάντηση να τη,
σύντομη, απλή, βαθιά, καθώς ταιριάζει,
μία φλόγα, ανταρσία, θυμό γεμάτη
για την αηδία που τους αρπάζει.
Βλέπουν απελπισία σε κάθε χώρα,
λένε, Να κρεμαστούν δεν είναι λάθος,
«όλα στο διάολο» φωνάζουνε, «τώρα,
μας παίρνει ο σκότος και πάμε στο βάθος.
«όλα στο διάολο» φωνάζουνε, «τώρα,
μας παίρνει ο σκότος και πάμε στο βάθος.”
×
![]()
