Gente, io ci sono stato nei campi di grano a mietere sotto lo sguardo vigile del sorvegliante, sotto il sole cocente, curvo dall’alba al tramonto e lì a due passi la fiasca dell’acqua fresca sotto i covoni e non potermi dissetare. No, qui non si può bere, non si può parlare, si deve solo lavorare, lavorare, lavorare, chi non lo farà verrà licenziato, credetemi io ci sono stato.
Quanne mettèmme lu rénö a lä campagnä
tenèmme nna sétë ca nü cë murèmme
dicèmme a lu soprastantë,
“Vulìmme vévë, mann’a pigghjá lu cúcume sotte li mennòcchje”
“Vuje n’avita vévë,
n’avita vévë,
avita fatijá.
Vuje n’avita vévë,
n’avita vévë,
avita fatijá”
Uno de li fatijatórë c’alluntanéve
a jjá ngappä lu cúcume cë në jéve.
L’allucchève lu soprastantë:
“Túrnete addréte
se nun të turne addrétö si licenzjéte”
Qua nun cë pò vévë,
nce pò parlá,
cj adda sòle fatijá
Qua nun cë pò vévë,
nce pò parlá,
cj adda sòle fatijá
Qua nun cë pò vévë,
nce pò parlá,
cj adda sòle fatijá
Qua nun cë pò vévë,
nce pò parlá,
cj adda sòle fatijá
Nu nnà avima vévë,
nnà avima vévë,
avima fatijá.
Nu jòrne addá arrevá
lo pòrce accise l’amma magná.
Nu nnà avima vévë,
nnà avima vévë,
avima fatijá.
Nu jòrne addá arrevá
accise e arròstute l’avirna fä.
Quanne mettèmme lu rénö a lä campagnä
tenèmme nna sétë ca nü cë murèmme
dicèmme a lu soprastantë,
“Vulìmme vévë, mann’a pigghjá lu cúcume sotte li mennòcchje”
“Vuje n’avita vévë,
n’avita vévë,
avita fatijá.
Vuje n’avita vévë,
n’avita vévë,
avita fatijá”
Uno de li fatijatórë c’alluntanéve
a jjá ngappä lu cúcume cë në jéve.
L’allucchève lu soprastantë:
“Túrnete addréte
se nun të turne addrétö si licenzjéte”
Qua nun cë pò vévë,
nce pò parlá,
cj adda sòle fatijá
Qua nun cë pò vévë,
nce pò parlá,
cj adda sòle fatijá
Qua nun cë pò vévë,
nce pò parlá,
cj adda sòle fatijá
Qua nun cë pò vévë,
nce pò parlá,
cj adda sòle fatijá
Nu nnà avima vévë,
nnà avima vévë,
avima fatijá.
Nu jòrne addá arrevá
lo pòrce accise l’amma magná.
Nu nnà avima vévë,
nnà avima vévë,
avima fatijá.
Nu jòrne addá arrevá
accise e arròstute l’avirna fä.
×
![]()
