Οι νύχτες μας φωτίζονται από τις νυχτερίδες του πολέμου.
Ντυμένοι μες στα καταφύγια μετράμε του χρόνου
την αόρατη κλεψύδρα
κι ο πανικός να μας δαγκώνει με τα ατσάλινά του δόντια.
Ο πόλεμος άγριο θεριό, που ξύπνησε κι όλο διψάει για αίμα.
Είναι στιγμές που η αιωνιότητα κρεμάει τα σκονισμένα
ρούχα της σε νεανικά κορμιά που όλο γδύνονται.
Η κόλαση ζωντάνεψε κι όλες οι προφητείες,
παντού καπνός κι ερήμια νεκρά κορμιά και αίμα.
Είμαι ένα δέντρο κόντρα στον αέρα,
τη λευτεριά μου δε θα τη σκοτώσουν.
Είμαι ένα δέντρο κόντρα στον αέρα,
τη λευτεριά μου δε θα την πληγώσουν.
Πέρα απ' τις φλόγες της Τροίας
ο θρήνος της Εκάβης βαραίνει τη νύχτα
σπαράζουν οι γυναίκες στα κορμιά των νεκρών
Το φεγγάρι αφουγκράζεται
ο πόλεμος δεν έμεινε στης Τροίας τα κάστρα
μια τεράστια κλεψύδρα, μας φυλακίζει
Μετράμε τις ώρες, τις μέρες, τα χρόνια
με μια λαχτάρα να σταματήσουμε
το χρόνο που αδυσώπητος κυλάει ακόμα
και προσπαθούμε να τον φυλακίσουμε
Σκαλί σκαλί ανεβαίνουμε
τη γκρίζα φυλακή του τρόμου
η Τροία ήταν μόνο ένα πρόσχημα
ήταν μονάχα η αρχή
Αυτός ο πόλεμος δεν έχει τέρμα
είναι αμέτρητες οι Τροίες του κόσμου μας
και πάντα οι άνθρωποι σαν κτήνη
θα διψάνε για αίμα
Μετράμε τις ώρες, τις μέρες, τα χρόνια
με μια λαχτάρα να σταματήσουμε
το χρόνο που αδυσώπητος κυλάει ακόμα
και προσπαθούμε να τον φυλακίσουμε.
×
![]()
Note for non-Italian users: Sorry, though the interface of this website is translated into English, most commentaries and biographies are in Italian and/or in other languages like French, German, Spanish, Russian etc.
