Lingua   

Λαϊκά προάστια

Sotiria Bellou / Σωτηρία Μπέλλου


Sotiria Bellou / Σωτηρία Μπέλλου


1. Τα ρεμπέτικα μας μες' στη στράτα


Τη βραδιά που κάηκε η Σμύρνη
έφυγες καράβι τσακισμένο
κι έχει τώρα η φωνή σου μείνει
ματωμένη πάνω στο Αιγαίο

Χρόνια μού πληγώνανε τα νιάτα
τα ρεμπέτικά μας μες στη στράτα
σέρναν την φωνή της εργατιάς
κι αναστέναζε όλος ο ντουνιάς

Σαν παραπονιάρικο ταξίμι
είναι το τραγούδι σου στ' αγιάζι
κι όπως το σκυλί στο καλντερίμι
η φωνή σου κλαίει κι αναστενάζει

2. Πλατεία Βάθης

Πλατεἰα Βάθης, σήμερα.
Πλατεἰα Βάθης, σήμερα.


Φεύγαν οι εργάτες κι έφευγες μαζί τους
και έμεινα μόνη να σε καρτερώ
Μ' ένα τραγούδι στο πικρό μου στόμα
κι ένα λουλούδι μέσα στο νερό

Έλα να μάθεις στην πλατεία Βάθης
Έλα να μάθεις, τι ζωή περνώ
Έλα να κάτσεις δίπλα μου να κλάψεις
ένα βραδάκι τέρμα Αχαρνών
Έλα να μάθεις στην πλατεία Βάθης
Έλα να μάθεις, τι ζωή περνώ

Νύχτωνε κι έπεφτε το βαρύ σκοτάδι
όταν μου είπες "Φεύγω, έχε γεια"
Χρόνια και χρόνια περιφρονημένη
καρδιά καμένη απ' την πυρκαγιά

3. Μεταξουργείο


Στο Μεταξουργείο
σβήσανε τα φώτα
έπεσε σκοτάδι κι εγώ κρύωνα
Και το κλάμα αρχίσαν
μες στα συνεργεία
τα σιδεροπρίονα

Κι όλα ξεχασμένα
παραπεταμένα
τ’ άφησες κι εχτές
Κι έγινε η Ελλάδα
όπως του Σπαθάρη
ο παλιομπερντές

Τώρα το φεγγάρι
σαν τον σκουπιδιάρη
σάρωσε αγάπες κι αμαρτήματα
Κι ο βραχνάς κουρνιάζει
σαν το νυχτοπούλι
μες στα παραπήγματα

4. Καισαριανή


Στους κήπους της Καισαριανής
σ’ έβγαζα για σεργιάνι,
όμως μας χώρισ’ η ζωή
νύχτα στου Μακρυγιάννη.

Σε μια αίθουσα σκοτεινή
φοιτητές δικάζουν.
Την πατρίδα μου κλαίω εγώ *
Ωωω!!

Στα πεζοδρόμια περνά
κόσμος και μας κοιτάζει,
μια φυλακή ο τόπος μας
και μας καταδικάζει.

5. Σκοπευτήριο


Πίσω απ' τη μάντρα την παλιά
και μες στο σκοπευτήριο
μού ’δωσες τριαντάφυλλο
κι ο χάρος διαβατήριο.

Σ' αυτήν τη χώρα έζησα
πάντα κυνηγημένος,
απ' τους δικούς μου ορφανός
κι απ' τους δικούς μου ξένος

Βουλιάζουν τα τραγούδια μου
και πνίγονται τα λόγια,
είμαστ’ αδέσποτα σκυλιά
στην κλούβα κάποιου μπόγια.

6. Ο αγέρας στους δρόμους


Πάγωνε στους δρόμους ο αγέρας
σαν χαρταετός μοιάζει η ψυχή
κι έχεις τα δυο μάτια βουρκωμένα
σαν προάστια μέσα στην βροχή

Νύχτωσε νωρίς στην οικουμένη
ψάχνω, σε φωνάζω, δεν μ’ ακούς
βλέπω τα ηφαίστεια στους δρόμους
με φωτιές να καίν' τους ζωντανούς

Φεύγω πικραμένη και σ' αφήνω
ακυβέρνητη στη θάλασσα σανίδα
δεν μπορώ το αίμα μου να δίνω
σε μιαν άρρωστη συνέχεια πατρίδα

7. Μην κλαις



8. Στης λασπωμένες γειτονιές
Στέλλα Καλαβίτη


Μες στα προάστια περνούν βαριά λεωφορεία
κι όταν βραδιάζει χάνεται ο κόσμος στη βροχή.
Μες στις ταβέρνες τις μικρές και μες στη φασαρία
μ' ένα κρασί μού ζήταγες να ζήσω τη ζωή.

Μέσα στης σκόνης τα γιαπιά και μες στα συνεργεία
δεν έχει γέλιο και χαρά, δεν έχει Κυριακή.
Και σε θυμάμαι στις στοές, εκεί στη Γερμανία
να χάνονται τα νιάτα μας, μακριά στην ξένη γη.

Στις λασπωμένες γειτονιές και στα χαλυβουργεία
με δάκρυ φεύγει η ζωή, στη βάρδια, στη φωτιά.
Και σε θυμάμαι δίπλα μου, εκεί στην εξορία
να μου μιλάς πως έρχεται καλύτερη γενιά.

9. Κάποιο βράδυ τ'όνειρό μου


Κάποιο βράδυ τ’ όνειρό μου
έκανε μαύρα πανιά
κι άρχισε να ψιλοβρέχει
Πέραμα και Κοκκινιά

Και δεν μού ’ριξες ένα βλέμμα
μες στο σιδεράδικο
ρίχνει ο ουρανός χαλάζι
βρέχει ο κόσμος άδικο

Όταν φεύγει το φεγγάρι
και φυσά ψιλός βοριάς
σκοτεινιάζει στα Ταμπούρια
και βουρκώνει ο Πειραιάς

10. Ακροναυπλία


Μέσα στο Μπούρτζι μια φορά
και στην Ακροναυπλία
σε βρήκα που ζωγράφιζες
στο στήθος σου δυο πλοία.

Δεν ήταν που τα σίδερα
σου κλείναν τον αγέρα
ήταν που τέλειωνε η ζωή
μέρα με την ημέρα.

Τώρα στην άκρη του γιαλού
και στου βυθού τις στράτες
γαρύφαλλα σου ρίχνουνε
κατάδικοι κι αντάρτες.

11. Είπα να σου στείλω
Χορός


Είπα να σου στείλω
Μ' ένα χελιδόνι
Δάκρυ από το σπίτι
Κι απ' τον κήπο χιόνι

Για να δεις ακόμα
Πως σε περιμένω
Είπα να σου στείλω
Χώμα μυρωμένο

Τώρα που χαράζει
Και που ξημερώνει
Τ' όνειρό μας στάζει
Και μας φαρμακώνει

Σε ψάχνω μέσα στη φωτιά
Στον κόσμο πού'χει ανάψει
Κι ας έχεις μέσα στην ματιά
Του μαχαιριού την λάμψη

Τώρα που νυχτώνει
Τώρα που βραδυάζει
Τ'όνειρό μας λειώνει
Κι η ζωή αλλάζε

12. Λαïκά προάστια
Στέλλα Καλαβίτη


Χτύπησαν μεσάνυχτα
και τα παράθυρα
δέρνει αγέρας και νερό
Παγωνιά στην κάμαρα
λόγια πικραμένα
κι αύριο μεροκάματο σκληρό

Μεσάνυχτα χτυπούν περασμένα
Προάστια φτωχά ξεχασμένα



Pagina principale CCG

Segnalate eventuali errori nei testi o nei commenti a antiwarsongs@gmail.com




hosted by inventati.org