Volver a los diecisiete
Violeta ParraOriginal | Traduzione finlandese 2 / Finnish translation 2 / Traduction... |
VOLVER A LOS DIECISIETE Volver a los diecisiete después de vivir un siglo es como descifrar signos sin ser sabio competente. Volver a ser de repente tan frágil como un segundo, volver a sentir profundo como un niño frente a Dios. Eso es lo que siento yo en este instante fecundo. Se va enredando, enredando, como en el muro la hiedra y va brotando, brotando, como el musguito en la piedra. Como el musguito en la piedra ay sí, sí, sí. Mi paso ha retrocedido cuando el de ustedes avanza, el arco de las alianzas ha penetrado en mi nido con todo su colorido se ha paseado por mis venas y hasta la dura cadena con que nos ata el destino es como un diamante fino que alumbra mi alma serena. Se va enredando, enredando, como en el muro la hiedra y va brotando, brotando, como el musguito en la piedra. Como el musguito en la piedra ay sí, sí, sí. Lo que puede el sentimiento no lo ha podido el saber ni el más claro proceder ni el más ancho pensamiento, todo lo cambia al momento cual mago condescendiente, nos aleja dulcemente de rencores y violencias sólo el amor con su ciencia nos vuelve tan inocentes. Se va enredando, enredando, como en el muro la hiedra y va brotando, brotando, como el musguito en la piedra. Como el musguito en la piedra ay sí, sí, sí. El amor es torbellino de pureza original hasta el feroz animal susurra su dulce trino, detiene a los peregrinos, libera a los prisioneros. El amor con sus esmeros al viejo lo vuelve niño y al malo sólo el cariño lo vuelve puro y sincero. Se va enredando, enredando, como en el muro la hiedra y va brotando, brotando, como el musguito en la piedra. Como el musguito en la piedra ay sí, sí, sí. De par en par la ventana se abrió como por encanto entró el amor con su manto como una tibia mañana; al son de su bella diana hizo brotar el jazmín, volando cual serafín al cielo le puso aretes mis años en diecisiete los convirtió el querubín. Se va enredando, enredando, como en el muro la hiedra y va brotando, brotando, como el musguito en la piedra. Como el musguito en la piedra ay sí, sí, sí. | KUIN OLISIN SEITSEMÄNTOISTA Kuin olisin seitsemäntoista sadan eletyn vuoden jälkeen, taas tulkiten vaivalloista ja outoa merkkikieltä, näin muuttua tuokiossa kuin sekunnin hauraudeksi ja tuntea niin syvä tunne kuin lapsena rukoillessa. Nyt tunnen juuri niin sen heilimöivän hetken. Kuin sammaleen vihertävän jo tunnen sen syleilevän. Ympäröiden ja versoen kiven se saa kukoistamaan, kivenkin saa se kukkimaan. Minun askeleeni jää jälkeen, kun muiden rientää tietään, ja nuoruuden kirkas kaari luo välkkyvän väriloiston niin hiljaiseen kammioon ja tunkeutuu suonistooni, ja kohtalon kovat kahleet, ne, jotka meitä painaa, nyt timantin loiston saa, ne köykäiset on kantaa. Ei pysty tieto siihen, minkä sai tunne aikaan, ei selkeinkään kylmä järki tai viisauden kaikki laajuus. Me taivumme vain kuin taikaan pois unohtain vanhat haavat, ja arvet ja turhat kaunat ne unhoksiin jäädä saavat. Vain rakkauden tieto voi taas antaa viattomuuden. Kuin sammaleen vihertävän jo tunnen sen syleilevän. Ympäröiden ja versoen kiven se saa kukoistamaan, kivenkin saa se kukkimaan. Kuin taivainen taikaisku lyö ikkunat aivan auki, ja rakkauden viitta liehuu kuin nousevan aamun koitto, ja jasmiinit taikoo kukkaan sen suloinen huomensoitto, ja kerubit kirjoo taivaan kimaltavin pilvilinnoin, niin seitsemäntoista taas saan olla täysin rinnoin. |