| Versione poetica polacca di Krzysiek Wrona
|
PJESMA O USAMLJENOM PASTIRU | PIEŚŃ SŁUŻEBNEGO PASTERZA |
| |
Gdje cvijeta ružmarin, tu je i fontana u mraku | Tam gdzie się kryje kwiat kaczeńca, tam w cieniu bije źródło, |
Gdje se šeta moja sudbina, tu je i djelić straha | kiedy w niepewność nurt unosi mojego losu czółno. |
Kojim putem ići, niko mi ne kaza | Jakie jest moje przeznaczenie, nikt mi nie zdradził jeszcze, |
Koje mi je pravo ime, također ne znam | Jakie jest moje prawdziwe imię, nie wiem, po prostu nie wiem. |
| |
Kad je mjesec izgubio svoju vunu, a vrabac ulicu | Kiedy już księżyc zrzuca runo, szlak gubi ptak wędrowny, |
Kad je svaki anđeo vezan, a svaki pas laje | wszystkie anioły są na łańcuchach, pies szczeka i zawodzi, |
Stavi svoju tugu u ruke i ispusti je u rijeku | weź w dłonie smutek i dmuchnij, obmyje go strumień falami, |
Obuci lišće svoga bola i preko njega stavi perje | ubierz swą troskę w liść kolorowy i przykryj ją piórami. |
| |
Iznad svake tratinčice odavde do mora malo je i mojih vlasi | Stąd aż po morze na cierniu ostrym tarniny swój włos zostawiłem, |
Svaki hrast čuva rezbarine mojih noževa | na każdym buku, na jego korze, rysunki, które wyryłem, |
Ljubavi kućne, ljubavi obučene u bijelo | miłość ogniska domowego, miłość na biało ubrana, |
Nisam to nikada znao ni izdao | nigdy jej nie zaznałem i nie wiem, czym jest zdrada. |
| |
Otac mi jastreb, majka gomila, oboje na brdu | Mój ojciec sokół, stóg siana mi matką, mieszkają tam na wzgórzu, |
Oči im, bez dna, slijede moj mjesec | ich oczy czujne i przepastne mej gwiazdy wypatrują. |
Noć, noć, noć pusta, sama poput moje vatre | Nocy, nocy, nocy samotna, samotna jak ogień mej woli, |
Spusti glavu na moje srce i polako zaspi, polako. | skłoń głowę nad mym sercem i zgaś je, zgaś powoli. |