Originale | Traduzione italiana da Memoria in scena |
PRZED OSTATNIĄ PODRÓŻĄ | PRIMA DELL'ULTIMO VIAGGIO |
| |
Jak tonący okręt przed burzą, Dzisiaj kołysze się świat. | Come una nave che affonda, prima della tempesta, oggi il mondo traballa. |
Wciąż czekamy milcząc już ostatniej podróży. | Sempre aspettiamo, tacendo, l’ultimo viaggio. |
W serca nam smutek się wkradł. W górze, | La tristezza pervade i nostri cuori. |
jak dawniej lśnią gwiazdy na niebie. | In alto le stelle brillano, come prima, nel cielo. |
Księżyc, jak dawniej, znów woła dziś nas. | La luna, come prima, ci chiama di nuovo. |
Zagubieni w nocy odnaleźliśmy siebie. | Persi nella notte, ci siamo ritrovati l’un l’altro. |
I dawno miniony czas. Noc nas połączyła zbłąkanych w | E il tempo passato. |
bezdrożu, Gdy świat się zapalił, zatonął we krwi… | La notte ci ha uniti, noi smarriti nei luoghi impervi, |
Razem gdzieś płyniemy po burzliwym morzu, | quando il mondo si è incendiato, è affondato nel sangue… |
Na spienionej fali ciemnych dni. | Insieme navighiamo da qualche parte sul mare burrascoso, sull’onda spumeggiante dei giorni bui. |
Noc nas połączyła i nic nie rozłączy. | La notte ci ha uniti e niente ci dividerà. |
Serca nam zgodny zjednoczył już rytm. | I nostri cuori, li ha uniti un ritmo concorde. |
Głos czyjś nam szepcze, że noc wnet się skończy, | Sento qualcuno sussurrarci che la notte finirà presto, |
W dali różowi się świt. | In lontananza rosseggia l’alba. |