Originale | Version française – J’Y ÉTAIS – Marco Valdo M.I. – 2016
|
IK WAS ERBIJ | J’Y ÉTAIS |
| |
En in wat eens de loopgraaf was | Dans ce qui fut la tranchée, |
Nu een modder plas | Maintenant une flaque boueuse, |
Biedt het lijk van een soldaat | Le cadavre d’un soldat offre |
Nog het enig houvast. | Encore le seul support. |
| |
En recht op tegen de wand | Juste contre le pan de mur, |
Een kameraad | Un camarade : |
Beide benen zijn verdwenen | Sans ses deux jambes, |
De dood in zijn gelaat | La mort sur son visage |
| |
En alleen de rug nog zichtbaar | Le dos seul encore visible |
Naast het smal plankier | À côté de l’étroite planche, |
Geduwd niet uitgegleden | Poussé, pas trébuché |
De officier | L’officier. |
| |
En er schreeuwt er een voluit | Gueule à tue-tête |
Als hij de armen uitgespreid | Tandis que les bras déployés |
De volle laag ontvangt | La boue recouvre toute |
Het einde van zijn strijd | La fin de son combat. |
| |
En het lichaam van een man | Le corps d’un homme |
Hangt in het prikkeldraad | Pend au fil barbelé, |
Geraakt onder zijn helm | Touché sous son casque |
Gezicht zonder gelaat | Le visage sans face. |
| |
Vertel van die verschrikking | Raconte cette horreur, |
Maar niet aan mij | Mais pas à moi, |
Ik hoef niet meer te weten | Ce n’est pas nécessaire, |
Ik was er bij | J’y étais. |
| |
En tegen over elkaar | Et l’un contre l’autre s’affrontent |
Twee mannen in het veld | Deux hommes dans le champ |
Wie het eerste steekt die leeft | À qui le premier quittera cette vie ; |
Maar allebei sowieso een held | Mais tous deux, de toute façon, seront des héros. |
| |
En 's nachts hoor je ze zingen | Et la nuit, on les entend chanter |
Vanuit de loopgraaf aan de overkant | De la tranchée de l’autre côté. |
Zo klinken dus de stemmen | Ainsi résonnent les voix |
Van de vijand | De l’ennemi. |
| |
En doodstil op zijn rug | Et silencieux sur son dos, |
Bedekt onder een vlag | Couvert par un drapeau, |
De man zonder benen | L’homme sans jambes |
Die naar huis toe mag | Peut rentrer chez lui. |
| |
Vertel van die verschrikking | Raconte cette horreur, |
Maar niet aan mij | Mais pas à moi, |
Ik hoef niet meer te weten | Ce n’est pas nécessaire, |
Ik was er bij | J’y étais. |
| |
En in de stad viert de soldaat het feest | En ville, le soldat fait la fête |
Dat hij het heeft gehaald | Avec ce qu’il a reçu, |
Terwijl in alle bedden van de stad | Alors que dans tous les lits de la ville, |
Voor de liefde wordt betaald | On paye pour l’amour. |
| |
En veilig verder in de hoofdstad | En sûreté, plus loin, à la capitale, |
Met het wijnglas in den hand | Le verre de vin à la main, |
Toasten de hoge hoeden heren | Les messieurs en haut-de-forme boivent à la santé |
Op volk en vaderland | De la nation et de la patrie. |
| |
Vertel maar van die leugen | Raconte ce mensonge, |
Maar niet aan mij | Mais pas à moi, |
Ik hoef niet meer te weten | Ce n’est pas nécessaire, |
Ik was er bij | J’y étais. |
| |
Ik vond daar mijn dood | J’ai trouvé là ma mort |
En hoewel vergeten gegaan | Et bien que je vais être oublié, |
Geeft het als precies kompas | Telle une boussole précise |
In deze keer bestaan | Cette fois, elle indique |
Mijn richting aan | Mon chemin. |