Original | NEERLANDESE (OLANDESE-FIAMMINGO) / DUTCH
|
LA GUERRA DI PIERO | PETERS OORLOG |
| |
Dormi sepolto in un campo di grano | Je ligt begraven in een korenveld |
non è la rosa non è il tulipano | En de roos noch de tulp |
che ti fan veglia dall'ombra dei fossi, | Waakt over je in de schaduw der graven |
ma sono mille papaveri rossi. | Doch slechts duizenden klaprozen. |
| |
«Lungo le sponde del mio torrente | Aan de oevers van deze stroom, |
voglio che scendan i lucci argentati, | Zou ik de snoek willen zien zwemmen, |
non più i cadaveri dei soldati | En niet meer de lijken der soldaten, |
portati in braccio dalla corrente.» | Die door de stroming meegevoerd worden. |
| |
Così dicevi ed era d'inverno | Zo zei je het en het was in de winter, |
e come gli altri verso l'inferno | En, als de anderen, ging je richting de hel. |
te ne vai triste come chi deve | Zo treurig marcherend naar je treurige plicht, |
il vento ti sputa in faccia la neve. | De wind die de sneeuw in je gezicht spuuwde. |
| |
Fermati Piero, fermati adesso | Sta toch stil, Peter, sta nu toch stil! |
lascia che il vento ti passi un po' addosso, | En laat de wind zich over je heen gleiden. |
dei morti in battaglia ti porti la voce, | Je draagt de stemmen van alle gevallenen, |
chi diede la vita ebbe in cambio una croce. | Die hun leven gaven en een kruis werden. |
| |
Ma tu non lo udisti e il tempo passava | Maar jij hoorde ze niet en de tijd verstreek, |
con le stagioni a passo di giava | Met de seizoenen in de maat van een mars. |
ed arrivasti a varcar la frontiera | En zo stond je klaar de grens over te steken |
in un bel giorno di primavera. | Op een warme, zonnige lentedag. |
| |
E mentre marciavi con l'anima in spalle | En terwijl je liep met je ziel op de schouder, |
vedesti un uomo in fondo alla valle | Zag je een man lopen in het dal, |
che aveva il tuo stesso identico umore | Die de zelfde gevoelens als jij droeg, |
ma la divisa di un altro colore. | Doch een uniform van andere kleuren. |
| |
Sparagli Piero, sparagli ora | Schiet op hem, Peter, schiet nu toch snel! |
e dopo un colpo sparagli ancora | Schiet nog een keer om zijn dood te verzekeren. |
fino a che tu non lo vedrai esangue, | Tot hij levenloos op de grond neervalt, |
cadere in terra a coprire il suo sangue. | En dodelijk gewond zijn eigen bloed bedekt. |
| |
«E se gli sparo in fronte o nel cuore | “En als ik op zijn voorhoofd of op zijn hart richt, |
soltanto il tempo avrà per morire | Laat ik hem slechts nog de tijd om te sterven, |
ma il tempo a me resterà per vedere | Maar mij zal tijd te over blijven, |
vedere gli occhi di un uomo che muore.» | Om in de ogen van een stervende te kijken.” |
| |
E mentre gli usi questa premura | And terwijl jij zoveel mededogen toont, |
quello si volta ti vede ha paura | Draait hij zich om, ziet jou en wordt bang, |
ed imbracciata l'artiglieria | Hij brengt zijn wapen in vuurpositie, |
non ti ricambia la cortesia. | En doet niets terug voor jouw heldendaad. |
| |
Cadesti a terra senza un lamento | Je viel op de grond, nog zonder een schreeuw, |
e ti accorgesti in un solo momento | En merkte dat in een ogenblik, |
che il tempo non ti sarebbe bastato | Dat je nog niet genoeg tijd had, |
a chieder perdono per ogni peccato. | Om voor vergeven der zonden te smeken. |
| |
Cadesti a terra senza un lamento | Je viel op de grond, nog zonder een schreeuw, |
e ti accorgesti in un solo momento | En merkte dat in een ogenblik, |
che la tua vita finiva quel giorno | Je leven aan een einde was gekomen, |
e non ci sarebbe stato ritorno. | En dat je nimmer weer huiswaarts zou keren. |
| |
«Ninetta mia, crepare di Maggio | “Mijn lieve Ninetta, om in mei te sterven, |
ci vuole tanto troppo coraggio. | Heeft men veel, wellicht teveel moed nodig. |
Ninetta bella, dritto all'inferno | Mijn lieve Ninetta, naar de hel, |
avrei preferito andarci in inverno.» | Ging ik veel liever op een koude winterdag.” |
| |
E mentre il grano ti stava a sentire | En terwijl het koren je woorden aanhoorde, |
dentro le mani stringevi il fucile, | Hield je je wapen in je handen geklampt, |
dentro la bocca stringevi parole | Hield je je woorden bevroren in je mond geklampt, |
troppo gelate per sciogliersi al sole. | Die nooit in het zonlicht waren ontdooid. |
| |
Dormi sepolto in un campo di grano | Je ligt begraven in een korenveld |
non è la rosa non è il tulipano | En de roos noch de tulp |
che ti fan veglia dall'ombra dei fossi | Waakt over je in de schaduw der graven |
ma sono mille papaveri rossi. | Doch slechts duizenden klaprozen. |