| Original | GRECO / GREEK [2] - Gian Piero Testa
|
| LA GUERRA DI PIERO | Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ |
| | |
| Dormi sepolto in un campo di grano | Είναι ολοκόκκινο από παπαρούνες |
| non è la rosa non è il tulipano | Το σιτοχώραφο που'σαι θαμμένος, |
| che ti fan veglia dall'ombra dei fossi, | Όπου κοιμάσαι τα ρόδα τηρούσες, |
| ma sono mille papaveri rossi. | Άνοιξη ήταν σαν πήγες χαμένος. |
| | |
| «Lungo le sponde del mio torrente | Του ποταμιού μου από την πλαγιά |
| voglio che scendan i lucci argentati, | Θέλω να δω τα ψάρια να λάμπουν, |
| non più i cadaveri dei soldati | Δεν θέλω πτώματα των φαντάρων |
| portati in braccio dalla corrente.» | Πια κρατούμενα απ'το ρεύμα αγκαλιά. |
| | |
| Così dicevi ed era d'inverno | Είπες αυτά και κρατούσε ο χειμώνας |
| e come gli altri verso l'inferno | Και παρατούσες πικρός τη στρατώνα |
| te ne vai triste come chi deve | Προσκύνημα προς τ' Άδη τα μέρη |
| il vento ti sputa in faccia la neve. | Χιόνι στο μούτρο σου φτύνει τ'αγέρι. |
| | |
| Fermati Piero, fermati adesso | Σταματα Πέτρο, σταμάτα τώρα |
| lascia che il vento ti passi un po' addosso, | Καν να περάσει επάνω σου η μπόρα |
| dei morti in battaglia ti porti la voce, | Καν να σου φέρνει τον ήχο φριχτό |
| chi diede la vita ebbe in cambio una croce. | Όσων χαμένων αξίσαν' σταυρό. |
| | |
| Ma tu non lo udisti e il tempo passava | Μα εσύ δεν ακούσες και ιδου ο καιρός |
| con le stagioni a passo di giava | Μαζί μ'εποχές να χορέψει συρτό |
| ed arrivasti a varcar la frontiera | Κι έφθασες να περάσεις μεθόριο |
| in un bel giorno di primavera. | Της άνοιξης ένα απόγευμα ώριο. |
| | |
| E mentre marciavi con l'anima in spalle | Σκυμμένος από της ψυχής σου το βάρος |
| vedesti un uomo in fondo alla valle | Ποιόν είδες ρε στου κάμπου το βάθος |
| che aveva il tuo stesso identico umore | Στολή κρατούσε μ'αλλιώτικο χρώμα |
| ma la divisa di un altro colore. | Μα διάθεση ίδια με σένα κι ακόμα. |
| | |
| Sparagli Piero, sparagli ora | Πυρ κάνε Πέτρο, πυρ ταχύς λέω |
| e dopo un colpo sparagli ancora | Ρίξε ένα βόλι, ρίξε και δύο |
| fino a che tu non lo vedrai esangue, | Ως τη ζωή απ'τα σπλάχνα να χάσει |
| cadere in terra a coprire il suo sangue. | Για ν'αίματα το πτώμα σκεπάσει. |
| | |
| «E se gli sparo in fronte o nel cuore | Αν στην καρδιά του το ρίξεις το βόλι |
| soltanto il tempo avrà per morire | Που ο Χάρος ήρθε δε θα καταλάβει |
| ma il tempo a me resterà per vedere | Μα εσύ τα μάτια να δεις θα προλάβεις, |
| vedere gli occhi di un uomo che muore.» | Μάτια τ'ανθρώπου που πάει να πεθάνει. |
| | |
| E mentre gli usi questa premura | Μα ενώ μπερδεύεσαι σε δισταγμό |
| quello si volta ti vede ha paura | Στρέφεται εκείνος, φοβάται κακό, |
| ed imbracciata l'artiglieria | Τ'οπλο σηκώνει: "Ε ! Παλικάρι, |
| non ti ricambia la cortesia. | Να πάρεις πίσω.. αυτή την χάρη". |
| | |
| Cadesti a terra senza un lamento | Έπεσες χάμου δίχως φωνή |
| e ti accorgesti in un solo momento | Ενώ κατάλαβες κείνη στιγμή |
| che il tempo non ti sarebbe bastato | Που η ζωή σου είχε τελειώσει |
| a chieder perdono per ogni peccato. | Και γυρισμό δεν είχε να δώσει. |
| | |
| Cadesti a terra senza un lamento | Έπεσες χάμου δίχως φωνή |
| e ti accorgesti in un solo momento | Ενώ κατάλαβες κείνη στιγμή |
| che la tua vita finiva quel giorno | Που δεν κρατούσες χρόνο αρκετό |
| e non ci sarebbe stato ritorno. | Να'χεις συγχώρηση από το Θεό. |
| | |
| «Ninetta mia, crepare di Maggio | Το Μάη, Νινέτα, να ψοφήσει κανείς |
| ci vuole tanto troppo coraggio. | Θέλει κουράγιο και κουράγιο πολύ, |
| Ninetta bella, dritto all'inferno | Αυτό το ταξίδι στου Χάρου αγκαλιά |
| avrei preferito andarci in inverno.» | Θα το προτιμούσα με την παγωνιά. |
| | |
| E mentre il grano ti stava a sentire | Ενώ βουβά γιατί ζητά σιτάρι |
| dentro le mani stringevi il fucile, | Άχρηστο τ'όπλο κρατάς μες στο χέρι |
| dentro la bocca stringevi parole | Και μες στα χείλη λόγια παγωμένα |
| troppo gelate per sciogliersi al sole. | Που δεν θα λειώσουν ηλιοβαρεμένα. |
| | |
| Dormi sepolto in un campo di grano | Είναι ολοκόκκινο από παπαρούνες |
| non è la rosa non è il tulipano | Το σιτοχώραφο που'σαι θαμμένος, |
| che ti fan veglia dall'ombra dei fossi | Όπου κοιμάσαι τα ρόδα τηρούσες, |
| ma sono mille papaveri rossi. | Άνοιξη ήταν σαν πήγες χαμένος. |
