Language   

Τραγούδι Σωτήρη Πέτρουλα [Canzone per Sotiris Petrulas]

Mikis Theodorakis / Mίκης Θεοδωράκης
Back to the song page with all the versions


Resoconto della manifestazione organizzata ad Atene il 23 luglio...
KANZONO POR SOTIRIS PETRULAS

Sotiris Petrulas, Sotiris Petrulas,
vin prenis Lambrakis, vin prenis la liberecon.

Martiroj, herooj nin kondukas,
viaj lazuraj okuloj nin vokas.

Sotiris Petrulas, Sotiris Petrulas,
najtingalo kaj leono, montoj kaj stela ĉielo.

Martiroj, herooj nin kondukas,
viaj lazuraj okuloj nin vokas.

Sotiris Petrulas, Sotiris Petrulas,
sopiras la patrinoj, sopiras la montoj!

Martiroj, herooj nin kondukas,
viaj lazuraj okuloj nin vokas.

Sotiris Petrulas, Sotiris Petrulas,
la knabinoj kaj la junuloj vin portas en la koro!

Martiroj, herooj nin kondukas,
viaj lazuraj okuloj nin vokas.

Sotiris Petrulas, Sotiris Petrulas,
konduku vian popolon, konduku nin antaŭen!

Martiroj, herooj nin kondukas,
viaj lazuraj okuloj nin vokas.
Σωτήρης Πέτρουλας, "αηδόνι και λιοντάρι, βουνό και ξαστεριά"

Η πλατεία, έξω από την Παλιά Βουλή, ήταν και πάλι γεμάτη, την Πέμπτη το βράδυ. Γεμάτη από κόσμο, όλων των γενιών της αριστεράς, που είχε έρθει, σαράντα χρόνια μετά, στον ίδιο τόπο, για να τιμήσει τη μνήμη του Σωτήρη Πέτρουλα. Αλλά και γεμάτη από συγκίνηση, με τις μνήμες της βραδιάς εκείνης να πλημμυρίζουν την ατμόσφαιρα. Στο βάθος της πλατείας, σε ένα φωτεινό πανώ, η μορφή του αγωνιστή. Και λίγοι στίχοι, ακούγονταν, ξανά και ξανά, από τα μεγάφωνα, στοιχειώνοντας τις μνήμες: |"Σωτήρη Πέτρουλα, Σωτήρη Πέτρουλα, σε πήρε ο Λαμπράκης, σε πήρε η Λευτεριά. Αηδόνι και λιοντάρι, βουνό και ξαστεριά..."|. Με το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη, άσμα ηρωικό και πένθιμο και ταυτόχρονα προσκλητήριο αγωνιστικό, ξεκίνησε η εκδήλωση μνήμης. Και οι στίχοι αυτοί, με την αυστηρότητα, τον λυρισμό και τη δύναμη τους εξέφρασαν όλο το κλίμα της βραδιάς. Με το ίδιο τραγούδι έκλεισε η εκδήλωση, καθώς οι φίλοι και οι συναγωνιστές του Σωτήρη Πέτρουλα, κάνοντας έναν κύκλο, τραγούδησαν το τραγούδι του, ύστατο χαιρετισμό στο γελαστό παιδί των εικοσιτριών χρονών.
Ο Μάκης Παπούλιας και ο Θανάσης Καλαφάτης, εκ μέρους των οργανωτών, της Εταιρείας Μελέτης της Ιστορίας της Αριστερής Νεολαίας (ΕΜΙΑΝ) και των Φίλων του Σωτήρη Πέτρουλα, απηύθηναν χαιρετισμούς. Ο πρώτος εξηγώντας πώς ο Πέτρουλας, "στα αριστερά της αριστεράς" αποτελεί σήμερα παράδειγμα ήθους για όλο τον ελληνικό λαό, ενώ ο δεύτερος υπογραμμίζοντας ότι στο πρόσωπό του τιμώνται οι αγώνες της εποχής. Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο μήνυμά του που διαβάστηκε, καθώς ο ίδιος έπρεπε να είναι στο Ηρώδειο, εξέφρασε την ικανοποίησή του επειδή τώρα ο Πέτρουλας "παίρνει και επίσημα τη θέση του, πλάι στους ήρωες του Γένους, για να να θυμίζει στις νεότερες γενιές, τον δρόμο τον μοναδικό, τον δρόμο του χρέους". Κι αφού η Τασία Κατιρτζόγλου διάβασε το βιογραφικό του Πέτρουλα, ο Μπάμπης Λυκούδης θυμήθηκε τον γαλήνιο χαρακτήρα του φίλου του, τους οραματισμούς του, οραματισμούς που σφράγισαν την εποχή. Η φόρα ήταν μεγάλη, κι ας ήταν το πήδημα μικρό, είπε, κι αυτοί οι οραματισμοί μας κρατάνε ακόμα όρθιους. Ο Γιάννης Μπανιάς, αναφερόμενος στις απόψεις του Πέτρουλα που δικαιώθηκαν, μίλησε για τις ομοιότητες των αγώνων της εποχής με τους σημερινούς αγώνες. Στο ερώτημα τι θα κάνουμε τη βαριά κληρονομιά του, η απάντηση είναι μία, υπογράμμισε: Θα την κάνουμε πηγή πολιτική έμπνευσης και φρονηματισμού.
Στη συμβολή των οδών Εδουάρδου Λω και Σταδίου, με τα αποκαλυπτήρια της προτομής, η συγκίνηση κορυφώθηκε. Ο πρόεδρος της ΕΜΙΑΝ και προδικτατορικός πρόεδρος της ΕΦΕΕ, Γιάννης Γιαννουλόπουλος, απευθυνόμενος στον Σωτήρη Πέτρουλα είπε πως οι αγώνες της εποχής δεν πήγαν χαμένοι, καθώς σχετίζονται άμεσα με το υψηλό ηθικό κύρος της αριστεράς στην κοινωνία μας. Ο Γιώργος Γιανουλάτος απήγγειλε λίγους στίχους που εμπνεύστηκε βλέποντας το άγαλμα, και μνημόνευσε τον άλλο νεκρό της νεολαίας, τον Στέφανο Βελδεμίρη. Ο Άρης Αλεξόπουλος, μιλώντας για όλους αυτούς που τα μαλλιά τους άσπρισαν αλλά οι ψυχές τους έμειναν αδούλωτες θυμήθηκε τα γεγονότα, που κορυφώθηκαν στην πάνδημη κηδεία. Και ο γλύπτης Γιώργος Χουλιαράς, που φιλοτέχνησε την προτομή, περιορίστηκε να πει σεμνά πως όσα είχε να πει τα εξέφρασε με το έργο του.
Ήταν μια ξεχωριστή βραδιά. Με τη μνήμη και τη συγκίνηση να κυριαρχούν. Με έντονη τη θλίψη για τη χαμένη άνοιξη, του ηρωικού παλικαριού και μιας ολόκληρης γενιάς, αλλά και τη θέληση για τη συνέχιση του αγώνα του καλού, για τη Δημοκρατία, την Ελευθερία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.


Back to the song page with all the versions

Main Page

Note for non-Italian users: Sorry, though the interface of this website is translated into English, most commentaries and biographies are in Italian and/or in other languages like French, German, Spanish, Russian etc.




hosted by inventati.org