Refugees
Van Der Graaf GeneratorTraduzione polacca di Andrzej Pałka da Lyricstranslate | |
REFUGIADOS | UCHODŹCY |
El norte estaba en alguna parte hace muchos años y hizo frío El hielo enfrió los corazones de la gente y los hizo viejos En el sur nacían tierras placenteras pero secas Caminé sobre las aguas profundas y calmé mi mente | Północ została gdzieś daleko stąd, było tam zimno: Lód skuł ludziom serca i dodał im lat. Południe było narodzinami przyjemnych, ale suchych, lądów: Wędrowałem przez wodne głębiny i biłem się z myślami. |
Amanecía en el este, volviendo a la vida en el sol dorado Los vientos vienen gentilmente, y varias cabezas se juntaron En el verano, aunque la gente se burle Estábamos en paz y aclamamos | Wschód był świtem, budzącym się w złotych promieniach słońca: Wiatry były łagodne i zaczęły wiać z jednego kierunku. Z nadejściem lata, mimo że starsi ludzie patrzyli z pogardą, żyliśmy w zgodzie, dodając sobie wzajemnie otuchy. |
A veces caminabamos de la mano Entre las líneas delgadas que estarían marcando el mar y la arena Sonriendo pacíficamente Llegamos a darnos cuenta que podíamos ser libres Y nos mudamos juntos al oeste | Szliśmy, czasem ręka w rękę, Wzdłuż cienkiej linii wyznaczającej granicą morza i lądu, Uśmiechając się życzliwie. Zaczęliśmy dostrzegać, że możemy być wolni I razem wyruszyliśmy ku Zachodowi. |
El oeste es donde se acabarán todos los días algún día En donde los colores pasaran de gris a dorado Y se puede estar con los amigos Y la luz brilla, arriba en las nubes doradas El oeste es Mike y Susie El oeste está en mi corazón | Zachód, to miejsce, gdzie któregoś dnia dokonamy żywota, Gdzie kolory zmieniają się z szarych na złote, Tam możesz żyć pośród przyjaciół, A promienie słoneczne odłupują się od złocistych chmur: Zachód to Mike i Susie, Zachód to miejsce, które kocham. |
Ahí pasaremos los últimos días de nuestras vidas Contaremos las mismas historias, pues, al menos intentamos Nos adentramos en el oeste, sonrisas en nuestras caras, ahí vamos Ay, y nos disculpamos por aquellos Que nunca conocerán realmente el Camino | Tam powinniśmy spędzić nasze ostatnie dni życia, Opowiadać wciąż te same historie… No cóż, przynajmniej próbowaliśmy. Więc na Zachód, z uśmiechem na twarzy, pójdziemy. O, tak, współczujemy tym, którzy nigdy nie poznają tej drogi… |
Somos refugiados, saliendo de la vida Que hemos conocido y amado Nada que hacer ni que decir, No hay donde quedarse; Ahora estamos solos. Somos refugiados, llevando todo lo que tenemos En bolsas marrones atadas con una cuerda Nada en que pensar, no significa nada, Pero seremos felices, Estamos solos. | Jesteśmy uchodźcami porzucającymi życie, Jakie znaliśmy i kochaliśmy… Nic do zrobienia, nic do powiedzenia, Nie ma gdzie mieszkać, Zostaliśmy sami. |
El oeste es Mike y Susie El oeste es Mike y Susie El oeste está en mi corazón El oeste es el hogar de los refugiados. | Jesteśmy uchodźcami niosącymi w brązowych worach, Zawiązanych sznurkiem, wszystko co mamy… Nie do pomyślenia, nic to nie znaczy, Ale z własnego wyboru Możemy być szczęśliwi. Zachód to Mike i Susie, Zachód to Mike i Susie, Zachód to miejsce, które kocham, Zachód to dom uchodźców. |