| FIORENTINO [Anonimo Toscano del XXI Secolo, 2018]
|
ŁA STANGA | I' PALO (L'ESTÀHA) |
| |
Me nóno Siset el me contava | C'era i' mi' pòero nonno, |
bonorivo so ł'erta, | Sveglio già prima de' grilli, |
ñancora el Soł se mostrava, | 'E 'un ciavèa ma' sonno, |
stà canta de łibartà. | Stava sull'uscio a guardà. |
| |
Siset, vito mìa ła stanga | “Ma che lo 'édhi qui' palo? |
on semo tuti łigà? | 'Un c'è vèrsi di sbaglià... |
S'a no sén bòn a dexłigarse | Ci si sta tutti legathi, |
no podarèn scarpinar | Bisogna fàllo hascà. |
| |
S'a trarèn tuti ła cascarà, | Gnàmo, si tira e cascherà! |
e pì asè no ła rexistarà, | Tanto tempo 'un pòle durà. |
segur ła casca, casca, casca, | Tira e si strónca, strónca, strónca, |
e pò xmarsìa ła serà ça | Ché tutto marcio gliè digià. |
| |
S'a mi ła trao on fià par de ki | Gnàmo, lo tiro io di 'hì, |
e ti te ła trai par de łà | Te tu lo tiri pe' dilà, |
segur ła casca, casca, casca, e | Tira e si strónca, strónca, strónca! |
se podaremo łibarar. | E la majala di su' mà...!” |
| |
Parò, Siset, a xe ça on toco | Nonno, però, boiahàne!... |
łe man łe me se scòrtega | Si sta da anni a tirà, |
cô ła forza ła me łasa | Io ciò già 'halli alle màne, |
ła par pì grosièra e gran. | 'sto palo 'un vòle hascà. |
| |
Vego anca mi c'a xe xmarza | Sarà pure bèllo marcio, |
ma, Siset, a ła pexa asè! | Ma gliè peso da spiombà! |
C'a colpi 'a forza ła me manca, | Io ora 'e gni tiro un càrcio, |
me contenta el canto domè: | E te, séguith'a cantà... |
| |
S'a trarèn tuti ła cascarà, | “Gnàmo, si tira e cascherà! |
e pì asè no ła rexistarà, | Tanto tempo 'un pòle durà. |
segur ła casca, casca, casca, | Tira e si strónca, strónca, strónca, |
e pò xmarsìa ła serà ça | Ché tutto marcio gliè digià. |
| |
S'a mi ła trao on fià par de ki | Gnàmo, lo tiro io di 'hì, |
e ti te ła trai par de łà | Te tu lo tiri pe' dilà, |
segur ła casca, casca, casca, e | Tira e si strónca, strónca, strónca! |
se podaremo łibarar. | E pure i' becco di su' pà.” |
| |
Siset no 'ł diçe pì ñinte, | E alla fine 'e gliè andatha |
n'àgiara mała ło ga | Pròpio home deve andà... |
menà vìa, ki sa ndóe | I'nonno un giorno è stiantàtho, |
e mi stào sóto a ł'erta. | E io sto sull'uscio a guardà. |
| |
Cô pasè kive putèłi | E ora 'édho i phischèlli |
łévo el me cào par cantar: | Tutti co' i' loro smarfòn, |
i canti del nóno i xe bèłi | Gni 'hanto i' canto d'i'nonno, |
anca a vu i vogio inseñar. | Fischiettando su i' porton: |
| |
S'a trarèn tuti ła cascarà, | “Gnàmo ragazzi, tutti a tirà! |
e pì asè no ła rexistarà, | Tanto tempo 'un pòle durà. |
segur ła casca, casca, casca, | Tira e si strónca, strónca, strónca, |
e pò xmarsìa ła serà ça | Ché tutto marcio gliè digià (seee...!!!) |
| |
S'a mi ła trao on fià par de ki | Gnàmo, lo tiro io di 'hì, |
e ti te ła trai par de łà | Te tu lo tiri pe' dilà...” |
segur ła casca, casca, casca, e | “Nonno, ti strónchi, strónchi, strónchi...! |
se podaremo łibarar. | Poi 'e ti si dèe raccattà...” |