L'Internationale
Eugène Pottier| GRECO ANTICO / ANCIENT GREEK | |
| ΔΙΕΘΝΗΣ Στίχοι: Κώστας Βάρναλης Μουσική: Jean Jaques Goldman Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη Εμπρός της γης οι κολασμένοι της πείνας σκλάβοι εμπρός - εμπρός Το δίκιο από τον κρατήρα βγαίνει σαν βροντή σαν κεραυνός. Φτάνουν πια της σκλαβιάς τα χρόνια όλοι εμείς οι ταπεινοί της γης που ζούσαμε στην καταφρόνια θα γίνουμε το παν εμείς. Στον αγώνα ενωμένοι κι ας μη λείψει κανείς Ω! Νάτη, μας προσμένει στον κόσμο η Διεθνής. Θεοί, αρχόντοι, βασιλιάδες με πλάνα λόγια μας γελούν της γης οι δούλοι κι οι ραγιάδες μοναχοί τους, θα σωθούν... Για να λείψουν τα δεσμά μας για να πάψει πια η σκλαβιά να νιώσουν πρέπει τη γροθιά μας και της ψυχής μας τη φωτιά. Και αν τολμήσουν και αντικρίσουν της ψυχής μας τους κεραυνούς θα δούνε τότε αν μπορούνε πως θα είναι οι σφαίρες μας για αυτούς | ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ᾼΣΜΑ ΔΙΕΘΝΕΣ ὑπὸ τoῦ Εὐγενείου Ποττιὲρ καὶ τoῦ Πέτρου Δεγείτηρ συμποιεθέν Στῆτε, τῆς γῆς ὦ ὑποταρτάριοι, Στῆτε, τῆς πείνης ὦ ἐρέται Ἐν τῷ κρατῆρι βρέμει ὁ λόγος ἀφῖκται ἡ ἔκρηξις ἡ τελευταῖα. Τὸν παρελθόντα χρόνον χρῆ ἀφανῖσαι ὧ δούλων ὂχλοι στῆτε, στῆτε Μεταθεμελιοῦται ὁ κόσμος ἀντ’οὐδενὸς γενοῦμεν τὸ πᾶν. Εἰς τὸν τελευταῖον ἀγῶνα συνενοῦμεθ’ ὥστ’αὔριον τῷ ᾍσματι τῷ Διεθνεῖ συνενῷνται οἱ ἀνθρώποι Εἰς τὸν τελευταῖον ἀγῶνα συνενοῦμεθ’ ὥστ’αὔριον τῷ ᾍσματι τῷ Διεθνεῖ συνενῷνται οἱ ἀνθρώποι. Ύψίστοι οὑχ ὑπάρχουσι σωτῆρες, οὒτε θεοὶ οὒτε Καῖσαρ οὒτε δήμαρχοι, ὁ ἑργάτης ἑαυτὸν διασῳζέσθω, πάντων σωτηρίαν έψηφισάμεθα. Ἳν'ἀποδώσῃ τὴν λείαν ὁ κλέπτης καὶ εἰς δεσμοτήριον ἀπαχθῇ, χρή φυσητήρια ἐμφυσῆσαι καὶ χαλκεύειν τὸν σίδηρον θερμόν. Εἰς τὸν τελευταῖον ἀγῶνα συνενοῦμεθ’ ὥστ’αὔριον τῷ ᾍσματι τῷ Διεθνεῖ συνενῷνται οἱ ἀνθρώποι Εἰς τὸν τελευταῖον ἀγῶνα συνενοῦμεθ’ ὥστ’αὔριον τῷ ᾍσματι τῷ Διεθνεῖ συνενῷνται οἱ ἀνθρώποι. Χειροῦσιν oἱ ἂρχοντες, ταράττει ὁ νόμος, τιμήμασι φλεβοτομεῖται ὁ δυστυχής· τoῦ πλουσίoυ oὐδέν ἐστι καθῆκον, ἀλλὰ πτωχοῖς τὰ δίκαια κενολογία· ἅλις ἐστιν ἡμῖν ἐπιτροπῆς· ἄλλους νόμους ἀπαιτεῖ ἡ ἰσονομία λέγουσα μέν οὐκ εἶναι δίκαια ἀκαθήκoντα καθήκoντα δ'οὐκ εἶναι ἀδίκαια Εἰς τὸν τελευταῖον ἀγῶνα συνενοῦμεθ’ ὥστ’αὔριον τῷ ᾍσματι τῷ Διεθνεῖ συνενῷνται οἱ ἀνθρώποι Εἰς τὸν τελευταῖον ἀγῶνα συνενοῦμεθ’ ὥστ’αὔριον τῷ ᾍσματι τῷ Διεθνεῖ συνενῷνται οἱ ἀνθρώποι. Φοβεροὶ ἰδεῖν ἐν τῇ ἀποθεώσει oἱ μετάλλων καὶ σιδηροδρόμων κύριοι, τὶ ἄλλο ἔπραττον ἤ τοῖς ἐργάταις ἐξέκλεπτον; ἐν τοῖς τοῦ τάγματος κιβωτοῖς φυλάττεται νῦν τὰ τοῦ λεώ· ἀλλ' ἔκρινε ὁ λεὼς ἀνταπόδοσιν πάντων ὧν οἱ ὠφείλεται Εἰς τὸν τελευταῖον ἀγῶνα συνενοῦμεθ’ ὥστ’αὔριον τῷ ᾍσματι τῷ Διεθνεῖ συνενῷνται οἱ ἀνθρώποι Εἰς τὸν τελευταῖον ἀγῶνα συνενοῦμεθ’ ὥστ’αὔριον τῷ ᾍσματι τῷ Διεθνεῖ συνενῷνται οἱ ἀνθρώποι. Kαπνῷ ἐμέθυσκον ὑμᾶς οἱ βασιλεῖς! Eἰρήνη ὑμῖν, τυράννοις πόλεμος! Ἀνακηρύξαντες στρατιαῖς ἀπεργασίαν τὰ ὄπλα καταθώμεθα, τὴν τάξιν λύσωμεν! Ἐὰν διισχυρίσωνται οὗτοι οἱ ἀνθρωποφάγοι ἀνηρωίζειν ἡμᾶς, ταχέως μαθήσονται τὰ πυροβόλα εἶναι ἡμῶν στρατηγοῖς! Εἰς τὸν τελευταῖον ἀγῶνα συνενοῦμεθ’ ὥστ’αὔριον τῷ ᾍσματι τῷ Διεθνεῖ συνενῷνται οἱ ἀνθρώποι Εἰς τὸν τελευταῖον ἀγῶνα συνενοῦμεθ’ ὥστ’αὔριον τῷ ᾍσματι τῷ Διεθνεῖ συνενῷνται οἱ ἀνθρώποι. Ἐργάται, ἀγροικοί ἐσμεν ἡμεῖς τῶν ἐργατῶν μεγάλη στάσις! Tοῖς ἀνθρώποις ἡ γῆ μόνον προσήκει, καὶ σκευαγωγήσεται ὁ ῥᾴθυμος! Πόσον τρέφονται ἡμῶν τῇ σαρκί, ἀλλ'ἤν οἱ κόρακες καὶ γῦπες μίας ἡμέρας ἀφανισθῶσιν, ἀστράψει ὁ ἥλιος εἰς αἰεί! Εἰς τὸν τελευταῖον ἀγῶνα συνενοῦμεθ’ ὥστ’αὔριον τῷ ᾍσματι τῷ Διεθνεῖ συνενῷνται οἱ ἀνθρώποι Εἰς τὸν τελευταῖον ἀγῶνα συνενοῦμεθ’ ὥστ’αὔριον τῷ ᾍσματι τῷ Διεθνεῖ συνενῷνται οἱ ἀνθρώποι. |
