Lingua   

La Locomotiva

Francesco Guccini
Pagina della canzone con tutte le versioni


LA TESTAROSSA
GWERZ AR MARC'H-DU

Pe zremm, pe añv a oa, n'ouzon ha n'ouiin ket,
Gant pe vouezh e komze, gant pe vouezh e kane
Pet deiz neuz' a oa gwelet, pe liv a oa e blev,
Met em faltazi din e welan e skeudenn,
Ar gouroned 'zo holl yaouank ha brav,
Ar gouroned 'zo holl yaouank ha brav,
Ar gouroned 'zo holl yaouank ha brav.

Gouzout a ran pa c'hoarvezas an dra-se, peseurt micher en doa,
E penn-kentañ ar c'hantved, mekaniker, chiminaou a oa,
An amzer pa gomañse brezel santel ar peorien,
Vojenn araokaat a seblante 'r tren ivez
Lañset war ar c'hevandirioù,
Lañset war ar c'hevandirioù,
Lañset war ar c'hevandirioù.

Hag ar marc'h-du a seblante un euzhvil iskis
Hag a vestronie an den gant spered ha dorn;
O krozal e ruilhe hedoù a seblante didremen,
Doare 'oa da gaout un nerzh spouronus,
Galloudus evel an dinamit,
Galloudus evel an dinamit,
Galloudus evel an dinamit.

Met un nerzh bras all a zisplege en eskell neuze,
Gerioù a lavare eo an dud holl par ha kevatal,
Hag a-enep d'ar rouanez ha d'an diranted e tarzhe er straedoù
Bombez ar broletaerien hag e c'houlaoue an aer
Flamboz an diveli!
Flamboz an diveli!
Flamboz an diveli!

Un tren a dremene bemdez dre e borzh-houarn,
Un tren hir ha lorc'hus o vont da gêrioù pell;
Pa wele an dud doujet-se e soñje 'n o voulouz hag en o aour,
E buhez paour e familh hag e gamaraded,
En un tren e-leizh a binvidien,
En un tren e-leizh a binvidien,
En un tren e-leizh a binvidien.

N'ouzon ket petra 'c'hoarvezas, perak e tivizas evel-se,
Marteze 'vit kounnar gozh, pe rummadoù dizanv
A youc'has d'ar veñjañs, a benndallas e galon,
An deoliezh a zisoñjas, e vadelezh 'ankouaas,
E vombezenn, ar mekanik dre-dan!
E vombezenn, ar mekanik dre-dan!
E vombezenn, ar mekanik dre-dan!

Emañ ar marc'h-du difiñv war an hent-houarn,
Un dra vev o tarlammat a seblant ar mekanik,
Un ebeul yaouank o paouez d'en em zirollañ
A groge an hent-houarn gant kigennoù dir,
Gant nerzh dall ar foeltr,
Gant nerzh dall ar foeltr,
Gant nerzh dall ar foeltr.

Hag un deiz bennak, martez' gant mui a zroug ennañ
Dezhañ a gavas e oa evit veñjiñ un nebeud direizhder;
War an euzhvil o gousket e savas, an aon en doa e strivas da lazhañ
Hag a-raok sellet ouzh en ar pezh edo oc'h ober
E lonke an euzhvil dija ar blaenenn,
E lonke an euzhvil dija ar blaenenn,
E lonke an euzhvil dija ar blaenenn.

Redek a rae an tren all diveiz ha peuzdibrezet,
Gour n'ijine ket emañ o vont da gejañ gant ar veñjañs,
Met d'ar gar Bologna ez erruas ar c'heloù evel foeltr:
“Keloù grevus ha mallus, ret eo ober buan,
Emañ ur foll o vont a-enep d'an tren!
Emañ ur foll o vont a-enep d'an tren!
Emañ ur foll o vont a-enep d'an tren!”

War un dro e red, red, red, red ar marc'h-du,
Sutal a ra 'n aezhenn, sutal a ra 'vel un dra vev
Ha d'ar gouerien c'hrommet e lâr o sutal en aer,
“Ma breur, dizaon! Da va zlead emaon o redek!
Trec'het justis ar bobl da viken!
Trec'het justis ar bobl da viken!
Trec'het justis ar bobl da viken!”

War un dro e red, red, red, red buan-ouzh-buan,
O vont, o vont, o vont, o vont a-benn d'ar varv,
Ha netra n'hall ket herzel an nerzh distrujus divent,
Ne c'hortoz nemet an tarzh ha bezañ goloet
Gant mantell an Ankoù bras ha du,
Gant mantell an Ankoù bras ha du,
Gant mantell an Ankoù bras ha du.

Deomp e lâr an istor penaos echuas ar red,
Dihentet ar mekanik war un hent-houarn marv,
Gant ur garm evel ul loen e zislonke 'r mekanik maen teuz,
Ouzh an oabl e tarzhas, ar moged a ledas ur c'houel,
Pa voe dastumet e tizanale c'hoazh,
Pa voe dastumet e tizanale c'hoazh,
Pa voe dastumet e tizanale c'hoazh.

Met deomp a plij soñjal ennañ c'hoazh a-drek ar c'heflusker
O vountañ, o vountañ war-raok ar mekanik dre-dan,
Hag un deiz erruet deomp adarre ar c'heloù
Evit ur marc'h-du, evel un dra vev,
O redek evel foeltr a-enep d'an direizhder,
O redek evel foeltr a-enep d'an direizhder,
O redek evel foeltr a-enep d'an direizhder !
LA TESTAROSSA
ovvero "La Locomotiva" di destra.

Non so che viso avesse, neppure come si chiamava
In quale banca svizzera i suoi soldi depositava
Quanti conti avesse aperto allora,
Di che colore i suoi capelli
Ma nella fantasia ho l’immagine sua
I ricchi son tutti giovani e belli
I ricchi son tutti giovani e belli
I ricchi son tutti giovani e belli

Conosco invece l’epoca dei fatti, qual era il suo mestiere
Quest’ ultimi anni del secolo, liberista, finanziere
I tempi in cui si cominciava
A ributta’ in mare i pezzenti
E c’era chi invocava le leggi più severe
Pe’ ‘un falli sbarcà’ tutte le sere
Pe’ ‘un falli sbarcà’ tutte le sere
Pe’ ‘un falli sbarcà’ tutte le sere

E accanto alla sua villa stava la sua Testarossa
Comprata sfruttando chi s’era spaccato le ossa
Sembrava un giovane puledro
Che appena rilasciato il freno
Faceva due e quaranta in men di due minuti
In culo a quei comunisti fottuti
In culo a quei comunisti fottuti
In culo a quei comunisti fottuti

Ma un’altra grande forza spiegava allora le sue ali
Parole che dicevano “I compagni son dei maiali”
E contro ai comunisti
Marciavan per la via
Cortei di Forza Italia, e ci scaldava il cuore
Cossiga il picconatore
Cossiga il picconatore
Cossiga il picconatore

Un autobus tutti giorni passava davanti alla villa,
Un autobus d’operai della fabbrica “Scintilla”
Vedeva cenciosi proletari
Pensava ai suoi velluti e agli ori
Pensava al panfilino agli ormeggi a Portofino
A quant’è bello esser dei signori
A quant’è bello esser dei signori
A quant’è bello esser dei signori

E un giorno come gli altri, che si sentiva ancor più nero
Pensò che poteva mandanne una ventina al cimitero
Salì sul ferrarino lucente,
Pensò alle nobildonne russe
E prima di pensare a quel che stava a fare
Si mise contromano all’autobusse
Si mise contromano all’autobusse
Si mise contromano all’autobusse

Correva l’autobus ignaro e quasi senza fretta
Nessuno immaginava di andare contro la vendetta
Ma ai carabbinieri di Bologna
Arrivò la notizia di gran carriera:
“Notizia stupefacente, state fermi e ‘un fate niente,
C’è uno che va contro la corriera”
C’è uno che va contro la corriera”
C’è uno che va contro la corriera”

Ma intanto corre, corre, corre il Ferrarino
E sibila il motore messo a punto per benino
E sembra dire a tutti gli industriali
Quel rombo che si spande in aria
“Agnelli, non temere, che corro al mio dovere
Trionfi la giustizia finanziaria
Trionfi la giustizia finanziaria
Trionfi la giustizia finanziaria”

E corre, corre, corre, corre sempre più forte
E corre, corre, corre, corre verso la morte
E niente ormai può trattenere
L’immensa forza distruttrice
Aspetta sol lo stianto, e immagina il dolore
Di chi è sceso in campo da Arcòre (licenza poetica)
Di chi è sceso in campo da Arcòre
Di chi è sceso in campo da Arcòre

La storia ci racconta come finì la corsa,
Quando schiacciò un bottone sul cruscotto della Testarossa
S’aprì il tettino e lui col seggiolino
Si buttò fuori col paracadute
E il busse prese in pieno con tutti quei falliti
Diciotto morti e trentadu’ feriti
Diciotto morti e trentadu’ feriti
Diciotto morti e trentadu’ feriti

Ma a noi piace pensarlo ancora dietro al motore
Con la sua Ferrari e lo spirto del vendicatore
E che ci giunga un giorno
Ancora la notizia
Di una Testarossa, che come una mitraglia
Si lancia a bomba contro la marmaglia !
Si lancia a bomba contro la marmaglia !
Si lancia a bomba contro la marmaglia !


Pagina della canzone con tutte le versioni

Pagina principale CCG


hosted by inventati.org